• About
  • Oor Tannie Frannie

Tannie Frannie

~ My terapie vir oudword

Tannie Frannie

Monthly Archives: Februarie 2019

Koos Jordaan se stoepbegrafnis

25 Maandag Feb 2019

Posted by Tannie Frannie in Uncategorized

≈ 5 Kommentaar

Lees gerus hierdie heerlike verhaal!

Valentyn – Schmalentyn

20 Woensdag Feb 2019

Posted by Tannie Frannie in Uncategorized

≈ 16 Kommentaar

le-jou-eier1-e1512926357627

Hester se heerlike nostalgiese vertelling vanoggend het my aan ‘n episode uit my laerskooldae laat dink.

Ons was in standerd drie (= graad 5) en ek kan nou nog sy naam en sy voorkoms onthou – ‘n kort, maer seuntjie met donkerbruin oë, sproete oor sy neus en steil, vaal haartjies wat so regop gestaan het.

Eendag, toe ons weer in volkspele die vleg-innie-kring-beweging uitgevoer het (was dit op maat van die walsliedjie “Kom Patertjie, buig jou stywe dop, en volg jou nonnatjie in die kring”?) het hy ‘n taai toffie in my handpalm gedruk. Kan nou nog nie onthou wat ek aangevang het om blitsvinnig daarvan ontslae te raak voordat ek die volgende seunshand moes vat nie – seker maar in my kies gestop?

Ewentwel, sover ek kan onthou, was dit die somtotaal van ons interaksie.

Toe tref die slag my: word as erg bysiende gediagnoseer en moet ‘n bril kry! In die vyftigerjare van die vorige eeu was dit ‘n kolossale ramp, want “boys don’t make passes at girls who wear glasses”…

Op die heel eerste dag wat ek daardie ligpienk plastiekraambrilletjie skool toe dra, kom vertel ‘n klasmaat: “Arthur Kasselman sê julle is nie meer gekys nie want jy lyk nou te lelik.”

Gmmff – ek het nie eens geweet ons is gekys nie!

Woordsnoere 1 – Wortels met sprienkels

13 Woensdag Feb 2019

Posted by Tannie Frannie in Uncategorized

≈ 18 Kommentaar

Lekkervurig het ons uitgedaag…

Cartoon woman playing with crosswords

Gabby het waterpokkies. Dit lyk nie asof dit haar lyfie veel hinder nie, sy is vol lewenslus, maar haar gemoed is tans baie makaber. Sy het my op hierdie reëndag aan ‘n fenomenale dis voorgestel: “wortels met sprienkels” (‘n rou wortel in ringetjies gesny, dik besprinkel met daardie soet, veelkleurige vermicelli wat mens in sulke plastiekbakkies koop).

Dis ‘n onbegonne taak om die twee te isoleer, maar terwyl hy “koerant lees”, keer kleinboetie Joshua genadiglik op die bank om en raak aan die slaap tussen die advertensieblaaie wat hom so interesseer. Ek en Gabby kry tyd om haar haartjies moedermooi te kam en te vleg (dis nogal ‘n proses, want sy is erg kleinserig en ouma, hoewel nie kens nie, is mos nou nie handvaardig nie). Om haar te laat stilsit, is YouTube op ouma se rekenaar net die ding en toe laat ouma haar sommer gewetenloos verder kyk…

Om my gewete te sus, lok ek haar baaie later (!) daar weg met die vooruitsig van ‘n teepartytjie. In die middel van die sitkamermat word pappa se koelboks staangemaak met ‘n vadoek daaroor gegooi en vier ongemaklike plastiekstoeltjies, een aan elke kant gerangskik. Haar porseleinteestelletjie met die dom teepotjie wat omval as mens net te hard asemhaal, word reggesit. Daar is skyfies perske, energiestafies en rooibostee. Ouma moet ‘n memo van die genooides skryf: mamma, Joshi, Gabby, ouma, die hond en twee katte en een pop.

Joshua het intussen ontwaak en mens kan sien die outjie is lekker uitgerus. (Oor vanaand se stryd om weer te gaan slaap, swyg ek maar liewers.) Mamma kom tuis en die teepartytjie kan begin. Maar o wee, Joshua het reeds begin eet en daar is nog nie gebid nie! Die gasvrou beleef ‘n totale ineenstorting, dis drama en snot en trane. Ouma moet haar lens verstel – dis nie nou die tyd om komedie raak te sien nie! Na hewige emosionele onstuimigheid sit ons uiteindelik aan, die twee volwassenes steek ons kleims af met ons knieë hoër as ons ore. Die hond speel met graagte saam, eet ‘n ietsie en drink entoesiasties water. Die katte bekyk die spulletjie maar so van ver af. Natuurlik slaat die teepotjie om en tint die vadoek oker…

Vanoggend het Gabby ‘n prent van haar en ouma geteken “wat jy moet saamvat as jy weer sonder my gaan kuier”. Ek is so redeloos lief vir hierdie kindjie…

Gabby en ouma

Vir Trommeltjies: Kaapse kaleidoskoop

08 Vrydag Feb 2019

Posted by Tannie Frannie in Uncategorized

≈ 26 Kommentaar

Hierdie inskrywing is ‘n nagedagte oor die Towerinne se fiktiewe reis deur ons land. Trommeltjies het ons in Kaapstad onthaal en sedertdien wou ek nog altyd van my ervaringe van die Moederstad kom vertel het.

As kind het ek ‘n wondermooie kaleidoskoop gehad – een met blinkpapierstukkies wat betowerende patrone gevorm het en nooit dieselfde ontwerpe herhaal het nie. Wanneer ek terugkyk oor my Kaapstadse avonture oor lange jare, voel dit vir my asof ek weer in ‘n kaleidoskoop inkyk…

Op ‘n wintersreëndag beleef ek Kaapstad vir die eerste keer, saam met J, wat later een van my vele hartseer liefdestories sou word. Ons haal die trein van Stellenbosch af, waar ons ‘n studentekongres bywoon, om Kaapstad te gaan verken. Dis grys en koud en nat, maar as hy my hand vat en dit saam met syne in sy jassak laat inglip, blom ‘n warm verwondering in my hart.

Met een van daardie Angliatjies waarvan die agterste venster so verkeerd-om gebou was, ry ek en ‘n vriendin af Kaap toe om die einde van ons eerste jaar as jong werkendes te gaan vier. Ons kry plek in ‘n B&B in ‘n ou herehuis in Oranjezicht, ontmoet vir P wat met sy motorfiets van bo in die noorde dwarsdeur Afrika getoer het en gaan hou ‘n sjampanjepiekniek by die Boulders, lank voordat daar enige pikkewyne was.

Ek stap op Cliftonstrand wanneer my naam uitbundig geroep word en twee goeie vriende my oor die sand tegemoet hardloop. Die een kom my ‘n paar dae later oplaai waar ek in ‘n skakelhuisie hoog bokant Tafelbaai kuier (asemrowend, daardie bloue deining anderkant die hawe, met Robbeneiland wat dieper see in lê). By Bettysbaai snorkel ons tussen die seebamboese, ry skemertyd terug stad toe onder die lig van ‘n volmaan.

Op ‘n epiese sloertoer, eers deur dele van Namibië en dan tot in Kaapstad voor ons uiteindelik by Stormsriviermond beland, bring ek en nog een van my liefdes ‘n paar dae in ‘n selfsorgeenheid in Kaapstad deur. Ons gaan kuier by my boetie wat sy diensplig hier verrig, my kleinboetie wat binne twee maande my volwasse broer geword het.

Daar was proteas in Kaapstad: by die blommeverkoopsters; in ‘n welkomsruiker wat hoog teen Sir Lowryspas aan my oorhandig is; ‘n woonstel vol blomme toe ek vir ‘n naweek by Gewese Liefling in die Kaap gaan kuier.

Drie jaar gaan ek en die kleuters af Kaap toe om in die parlementsdorpie te gaan bly, en moet ons onsself maar besig hou terwyl GL met hogere sake te doene het. Kinders en honde swerf in sulke lang toue oor die gras en sandveld. Ons swem in die helder, koue water by Clifton, dwaal op Bloubergstrand deur spookagtige mis terwyl ons ronde klippers optel om ‘n skattejagspoor vir ‘n kinderpartytjie te gaan lê. Op sy aandrang tel ek vierjarige Middelkind in die hoë mik van ‘n boom oorkant ons huisie en kyk anderpad terwyl ek terugstap huis toe en ‘n skietgebedjie om veiligheid opstuur. ‘n Laerskoolseuntjie roep hom toe: “Hei, outjie, as jy daar uitval, breek jy jou nek!”

Hierdie selfde boomklimmertjie gaan na matriek Kaapstad toe, waar hy sy volwasse lewe op eie houtjie aanpak. Tydens hulle jong swerfjare gaan kuier ons in ‘n reeks meenthuise by hom en sy liefling. Ons eerste kleinkind ondergaan in die eerste week van sy lewetjie ‘n ernstige hartoperasie en nog een toe hy drie jaartjies oud is. Ons kuier in Simonstad in ‘n huis met ‘n uitsig oor die see, waar ‘n geelslang een oggend om ‘n struik gekrul lê. Alleen kuier ek later weer by hulle, hoog in die berge bokant Simonstad onder dennebome, met rotse en paddastoeltjies en ‘n stil bruin dam.

Die tweede kleinkind kom aan en ek kuier steeds van een meenthuis na ‘n volgende. Ek word op heerlike uitstappies geneem: Weskus toe na die Strandloper, deur die Sederberge, na Silwermyn se natuurreservaat, Kirstenbosch, World of Birds, Babylonstoren… My kinders raak meer gevestig en nou kuier ek meermale in dieselfde huis in Durbanville; woon ‘n atletiekbyeenkoms, ‘n sanguitvoering en ‘n ouma- en oupadag by.

Boomklim klein

My kosbare vriendin H werk ‘n paar jaar lank by die Kaapse Argief in die ou Roelandstraatse tronk – dis ‘n bron van heelwat grappies. Sy reël dat ek Jan van Riebeeck se oorspronklike handtekening te siene kan kry in sy “Daghregister”, ‘n reuseboek waarin die daaglikse doenighede van die verversingstasie van “de Caab de Goede Hoop” opgeteken is. Om die vloeiende, flambojante handtekening vol krulletjies en draaitjies te sien, slaan eenvoudig my asem weg. As ek in die Kaap is, kuier ek en H vanselfsprekend – sit iewers in ‘n kafeetjie en haal in op mekaar se wel en wee.

Af en toe moet ek in die Kaapse kantore van my organisasie gaan werk en daar is ook ‘n luukse kongres by die Waterfront waar ons as organiseerders drie dae lank omtrent glad nie slaap nie. Die hotel het asemrowende uitsigte oor die see en die hawe, maar helaas – daar is geen tyd om dit te geniet nie. Dis stresvol om so ver van die huis af te moet werk, om uit ‘n tas uit te leef en nooit regtig te kan ontspan nie. Ek slaak telkens ‘n sug van verligting as ek uiteindelik my rekenaar kan wegbêre en my pad na my Kaapse kinders toe kan vind. In retrospek is ek nou so bly dat ek die paar kere as ek vir werk in Kaapstad was, moeite gedoen het om by hulle uit te kom, want nou is hulle baie ver – ek noem hulle nou my Ierse kinders…

Ek was nog nie weer in Kaapstad na hulle daar weg is nie. Sal ek Tafelberg ooit weer sien?

Pienkvoetpret = Gryskopgenot

02 Saterdag Feb 2019

Posted by Tannie Frannie in Uncategorized

≈ 24 Kommentaar

Dit was nog altyd my mening dat die blote feit van Laatlam se bestaan my dwing om goed te doen wat nie by my ouderdom pas nie. Vanjaar pas ek nog vir klein Joshua op, voordat hy volgende jaar skooltjie toe gaan. Die kleinman het egter so teen die einde van verlede jaar gewys dat hy graag nuwe wêrelde wil verken, met die gevolg dat hy en Ouma nou weekliks ‘n Pienkvoetpret*-sessie bywoon.

Daar sit ek op ‘n plat kussing en sing lustig saam terwyl Joshi op my skoot al die gebare moet nadoen. Dan spring ons op en loop soos olifante of hop soos hasies al in die rondte – weer eens moet Ouma deelneem, sy moet immers ‘n goeie rolmodel wees! Daar is ‘n wye verskeidenheid aktiwiteite om die kleintjies se begripvermoë uit te brei en die band tussen mamma ( oftewel ouma) en kindjie te versterk.

Die eerste keer was Joshi se ogies koeëlrond in sy koppie, maar hy het mooi saamgespeel. Week 2 kon ek aan sy kenmerkende vrolike tweevoet-sprongetjies sien dat hy sake terdeë geniet. Week 3 begin hy vra wanneer is dit “pievoetpêt” en beleef hy reeds sy eerste speelgrond-onderonsie:
Na die gestruktureerde program is daar tyd vir vrye spel in die buitelug. ‘n Lieflike, stewige klein seuntjie staan enkeldiep in die watertjies van een van daardie plastiekskulpe, terwyl plastiekballe om hom ronddobber. Joshua dink dis net te lekker en klim self oor die rand om in die water te staan. Die eienaar van die terrein vervies hom en stoot Joshi agteruit sodat hy buite die skulp op sy boudjies land.

Ouma is besig om ‘n sny koek te verorber toe sy ‘n bekende geskrou hoor – dis Joshi se antwoord op enige stresvolle situasie. Die seuntjie se mamma is hoogs ontsteld en dring aan dat hy vir Joshi plek moet maak. Toe Joshi mooi in die skulp geïnstalleer is, wend die ander mannetjie hom na my. Hy praat sulke lang sinne met my (hy het die stembuiging en -ritme perfek bemeester, maar hy moet nog die woorde leer om in daardie cadenzas in te pas). Sy lyftaal laat egter geen ruimte vir twyfel nie, want terwyl hy my bepraat, vat hy my hand en lei my na die skulp, waar dit duidelik is dat ek NOU hierdie indringer hier moet uitboender. Ek is so dik van die lag dat ek heeltemal hulpeloos is, maar toe besluit Joshi self dat ‘n plastiekperdjie interessanter as die skulp is en die vrede word herstel.

Na so ‘n sessie is ouma en kleinseun ewe uitgeput en ewe gelukkig.

*’n Handelsmerk

About this blog

This blog is written in Afrikaans, a South African language that evolved from 17th century Dutch. I write in my mother tongue because it is also my heart's tongue, and a language that has been custom-made for life in this country.

Sleutelwoorde

Afrikaans Blogging 101 Om te skryf Ouma wees Persoonlik Toeka-Tokkel

Sonneblomtoekenning vir uitmuntende skryfwerk

Onlangse Bydraes

  • Weerberig, 25 Januarie 2023
  • Kortgeknip.
  • Sjokoladebomme
  • Sondagstap
  • “A Connie Maxwell Christmas”

Blogs I Follow

Onlangse Bydraes

  • Weerberig, 25 Januarie 2023
  • Kortgeknip.
  • Sjokoladebomme
  • Sondagstap
  • “A Connie Maxwell Christmas”

Nuutste kommentaar

Una oor Weerberig, 25 Januarie 20…
appeltjie oor Weerberig, 25 Januarie 20…
woordnoot oor Weerberig, 25 Januarie 20…
scrapydo2.wordpress.… oor Weerberig, 25 Januarie 20…
appeltjie oor Sondagstap

Argief

  • Januarie 2023
  • Desember 2022
  • November 2022
  • Oktober 2022
  • September 2022
  • Augustus 2022
  • Julie 2022
  • Junie 2022
  • Mei 2022
  • April 2022
  • Maart 2022
  • Februarie 2022
  • Januarie 2022
  • Desember 2021
  • November 2021
  • Oktober 2021
  • September 2021
  • Augustus 2021
  • Julie 2021
  • Junie 2021
  • Mei 2021
  • April 2021
  • Maart 2021
  • Februarie 2021
  • Januarie 2021
  • Desember 2020
  • November 2020
  • Oktober 2020
  • September 2020
  • Augustus 2020
  • Julie 2020
  • Junie 2020
  • Mei 2020
  • April 2020
  • Maart 2020
  • Februarie 2020
  • Januarie 2020
  • November 2019
  • Oktober 2019
  • September 2019
  • Augustus 2019
  • Julie 2019
  • Junie 2019
  • Mei 2019
  • April 2019
  • Maart 2019
  • Februarie 2019
  • Januarie 2019
  • Desember 2018
  • November 2018
  • Oktober 2018
  • September 2018
  • Augustus 2018
  • Julie 2018
  • Junie 2018
  • Mei 2018
  • April 2018
  • Maart 2018
  • Februarie 2018
  • Januarie 2018
  • Desember 2017
  • November 2017
  • Oktober 2017
  • September 2017
  • Augustus 2017
  • Julie 2017
  • Junie 2017
  • Mei 2017
  • April 2017
  • Maart 2017
  • Februarie 2017
  • Januarie 2017
  • November 2016
  • Oktober 2016
  • September 2016
  • Augustus 2016
  • Julie 2016
  • Junie 2016
  • Mei 2016
  • April 2016
  • Maart 2016
  • Februarie 2016
  • Januarie 2016
  • November 2015
  • Oktober 2015
  • September 2015
  • Augustus 2015
  • Julie 2015
  • Junie 2015
  • Mei 2015
  • April 2015
  • Maart 2015
  • Januarie 2015
  • Desember 2014
  • November 2014
  • Oktober 2014
  • September 2014
  • Augustus 2014
  • Julie 2014

Kategorieë

  • Afrikaanse blog
  • Uncategorized

Meta

  • Registreer
  • Meld aan
  • Inskrywingstoevoer
  • Kommentaarvoer
  • WordPress.com

Sonneblomtoekenning

Blog at WordPress.com.

DeWetsWild Photography

Disappearing into South Africa's wild places... Again!

Hannes van Eeden

Bodemklippe

Docendo discimus

Enelda

Sonder 'n masker

Wild Adventures Blog

Journey to the wild

Jan Peppler HOME

Exploring Our Connection to People and Place

Chessalee

Everything/Anything and...Chess..."Despite the documented evidence by chess historian HJR Murray, I've always thought that chess was invented by a goddess"--George Koltanowski: from the foreword to:"Women in chess, players of the Modern Age"

Die lewe gebeur

Lomi

Leer, Speel, Skep

kammakastig

... en sê nou daar's 'n ... kat?...

LollaseGoete (Lolla's Thingz)

Welcome to my world - experiences of a middle-aged Wanderer

Daisy op die stoep

Daisy deel haar gedagtes oor die lewe en al sy kwessies

SoundEagle 🦅ೋღஜஇ

Where The Eagles Fly . . . . Art Science Poetry Music & Ideas

Felinity Forum

A source of feline knowledge when watching cat videos is not enough

Jack Greeff jr

Pack in the good weather

Every journey begins with the first step

The Pennsylvania Rambler

Exploring the Histories and Mysteries of the Famous and Forgotten

Carmen Niehaus

LioneL.D

Voyager, Dormir, se Régaler, se Divertir

Dr. Christa van Staden

Opvoedkundige, navorser, blogger en skrywer

Dawid Brits

Lig is beter as duisternis

Leeshoekie

Afrikaanse kortverhale

Wegste: Missives from far and near

Missives from far and near

Madeleine Venter

Skrywer

binnetoe

Wet and Dusty Roads

Camino Stories & Other Journeys

Begaafde Kind Suid-Afrika

Saam kan ons ‘n verskil maak

Die Jaaif van Joni

Gedagtes, opinies en stories van iemand soekend

Henny Loves Africa Travel Blog

Kleuter Kliek

Idees, raad en pret !

Herklink

Virtuele Begrafnisse | Virtual Funerals

Ek kan nie Blog nie ...

Ek is die hoofkarakter in elke dag se storieboek. Ek leef my lewe op die voorblaaie van koerante en hoofopskrifte in tydskrifte. Kom lees my stories en berigte soos ek dit elke dag beleef!

Detouring

Home

Una se gedagtes

Noem-my-Skottie

My journey, my lewe in Skotland

supermanme

Loer Toer

Reisjoernaal oor Hier, asook Daar

Will Will Travel

Musings about my travels...

Een, Twee, Drie. Blog Myself!

'n Storie oor die wêreld, vir die wêreld.

Momma Life 2 the Fullest

From pregnancy to parenting in a busy world

Safari Sunset

A pensioner's blog

Die Aarde en die ruimte

Kan jy onthou

Ons onthou die lekker dinge van die verlede

Natasja Franzsen

- Rou opregte woorde - Partymal vorm woorde in my kop as ek iets hoor, sien of ervaar en dan dans die pen in my hand

Herman van Bon Photography

Fine Art Photography, Napier, South Africa.

Dis Ekke

My vreugdes en frustrasies

Appeltjie

potpouri van stories, foto's, gedagtes, goue vroue

Rolbos ©

Living the life of the common people.

Versindaba

'n Webwerf vir die Afrikaanse digkuns

Masha du Toit

Privacy & Cookies: This site uses cookies. By continuing to use this website, you agree to their use.
To find out more, including how to control cookies, see here: Cookie Policy
  • Follow Reeds gevolg
    • Tannie Frannie
    • Sluit aan by 223 ander intekenaars
    • Already have a WordPress.com account? Log in now.
    • Tannie Frannie
    • Pasmaak
    • Follow Reeds gevolg
    • Sluit aan
    • Meld aan
    • Report this content
    • View site in Reader
    • Manage subscriptions
    • Collapse this bar
 

Die kommentaar is aan't laai...