Na vier weke sonder internet kan ek vanaand weer al my blogvriende sien – halloooo!
Laatlam het ‘n huis gekoop en ons is nou redelik reggeskik. Die hond het agtergekom sy kan blaf (trouens, sy lyk vir my groter, soos ‘n vis in ‘n groter visbak sou groei!) en die kat sluip nie meer vervaard rond nie. Die kindertjies geniet die buitelug en ouma adem die voorstedelike stilte in. Blaffende honde dan en wan is ‘n veel beter alternatief as Atterbury se nimmereindigende verkeer.
Drie weke het ons gewag en drie dae lank het Telkom se mense gearbei om ons weer internet-vaardig te kry.
Dankietog…
