Kuier-safari: Interlude

In haar lemmetjiegroen teepot met die mooi blink glasuur maak sy vir haar blaretee; skink dit in die boepensbeker van fynporselein versier met donkerpienk teerose; gaan sit op die stoeptrap en droom…

Die afgelope naweek op Bondelsgedagtes se toevlugsoord-plaas was met een woord wonderlik. Sy kon saam met die Towerinne lag, Pasella se koppie krap en deur die pragtige vars groentetuin dwaal. Haar vrees vir enigiets atleties is besweer deur die skouspelagtige oorwinning wat sy en Trommeltjies met eiergooi by die boeresport behaal het. As sy haar oë toemaak, voel dit asof sy weer in die lugballon sweef.

Die teebeker is leeg. Teen die kante het die teeblare uitbundige prentjies gevorm: ‘n flamenco-vrou met ‘n valletjiesrok, ‘n galante heer met ‘n pluiskeil, ‘n Harley…

Advertisements

Stoepstorie 12: Ouma Barlow en die dorp Stella

Lees net hierdie heerlike vertelling!

De Oude Huize and our new chapter at Kameel Huise tussen Treine en tussen Spore

Die dorp Stella het wonderlike kinderdae herinneringe vir my. In besonder Brandstraat. Dit was die straat waarin Oupa Jimmy en Ouma Sannie se huis was. Nommer 10. Vandag lyk Brandstraat heel anders as wat my kinderdae se onthou dit voorgestel het.

Brandstraat

Oupa en Ouma se huis was wit geverf en het so ‘n wye voorstoep waarop Oupa Jimmy graag gesit het en die wêreld bespiet het. Oupa het so ‘n skaaphak kierie gehad waarmee hy jou sommer so nader gehak het. Dit is die straat wat gelei het na die ou klipsaal. Die straat het sommer net daar by die klipsaal gestop. Vandag sou ons praat van ‘n cul-de-sac, maar daardie dae was dit ‘n vreemde woord. Die saal was die middelpunt van die dorp. Dit is nou naas die kerk. Daar was konserte en vergaderings gehou en natuurlik ook het die Vroue Landbou Vereniging hul vergaderings gehou. Ouma…

View original post 623 more words

Kuier-safari: Brief aan die Varswaterreddingsinstansie

Geagte Varswaterredders

Die afgelope naweek het julle my op die Hartebeespoortdam daar naby Kosmos te hulp gesnel en my uit die water uitgesleep net toe ek gedink het dis nou klaar met my. Innig baie dankie, want ek wil darem graag ons Kuiersafari end-uit meemaak.

Net een ligte verwytjie: julle moes darem nie die alkoholinhoud van hierdie arme ou tannie (snik) se bloed getoets het nie…

Julle gevallelêers is vertroulik, nie waar nie?

Nou sluit ek met die pen maar nie met die hart

Tannie Frannie

 

Kuier-safari: ‘n Broodnodige verklaring

Die uwe is bekommerd, al geniet sy die gekuier daar by Una saam met die Towerinne gate uit. Die saak staan so:

‘n Hele ruk gelede het sy ‘n ou broodjie raakgevang wat so uit die hemele op haar neergedaal het. Sy het dit diep, diep agter in haar hangkas weggesteek en haar bes probeer om daarvan te vergeet. Maar ag, as Mammon eers sy tande in ‘n mens se hart ingeslaan het…

Toe raak sy slaags met die gereg en ontsnap dramaties na die Towerpaleis in Oostenryk. Om daar toegelaat te word, dag sy sy moes maar erken dat sy in besit van die kroonjuwele is. Nou kan sy haar tong afbyt, want sy is ennieway met ope arms daar ontvang en had sy tog maar stilgebly, sou die Towerinne nie nou met soveel stelligheid na haar diamante verwys het nie!

Ondertussen was daar ook nog ‘n skrikwekkende reddingspoging om Una uit aanhouding te gaan ontset – maar weer eens het die brood met sy skatte behoue gebly.

Nou, lyk dit my, is dit klaarpraat met die ou broodjie se inhoud. Ek moes in opdrag van Una “’n paar sulke pikante bierbroodjies” bak, elkeen met ‘n diamantknewel in die middel. Dit is ons reisversekering teen skade en skande op hierdie trippie.

En (‘skuus Lou) wat lees ek toe nou vandag?? Hester en Perdebytjie verwag ek moet die hele toer borg! Nee kyk, mense, dit was net EEN ou broodjie en wat van die skat oorgebly het na die bierbroodjies is net-net genoeg vir my om die Towerinne hier in Pretoria te onthaal…

In die oomblik…

Ouma en Joshi sit langs mekaar en smul aan mieliepap…

Ouma dink ver, ver terug, aan ‘n agtjarige dogtertjie wat vir die eerste keer by ‘n maatjie op ‘n plaas oorslaap. Die twee verken ‘n toweragtige woud – wat seker nie veel meer as ‘n paar bloekombome was nie. Daar sit ‘n oom by ‘n vuurtjie waarop hy ‘n driepootpotjie stywepap gekook het. Hy nooi hulle nader en elkeen kry ‘n bolletjie pap, met die heerlikste geur van houtvuur en aanbrandsel, haar eerste kennismaking met hierdie wonderlike stapelvoedsel en met ubuntu.

Vanoggend se kossies is maar karakterloos – gemikrogolf in die voorstede. En tog, tog bly die smaak betowerend.

In die oomblik…

Gabby vertel vanoggend triomfantelik: “Ouma, ek het die hele nag geslaap sonder my mamma se arm om my! Dit was nie te bad nie…”

Die appel van my oog word nou te vinnig groot.