Maandag lê die brief in die posbus. My dogter roep my om dit self te kom oopmaak en toe ek verbouereerd met die koevert sukkel, sit my hulpvaardige skoonseun ‘n handjie by. Die enkelvel is mooi dik, subtiel gekleurde papier, met ‘n fyn patroontjie wat ‘n watermerk van die Statue of Liberty omraam. Die fakkel wat sy vashou, reik tot by die opskrif “NOTICE OF ACTION” en haar voete staan stewig heel onder op die bladsy. Ek laat dit op my tafel lê sodat ek dit heel week kan bewonder.
My aansoek om permanente verblyf in die VSA is goedgekeur!
Die opregte blydskap van my kinders vang my heeltemal onkant. Hoe kan ‘n mens so bly wees oor ‘n sware verantwoordelikheid wat jy jouself nou op die hals gehaal het?
Ek voel soos die spreekwoordelike hond wat ‘n bus gevang het – wat maak ek nou daarmee?
Danksy die bemiddeling van iemand besonders is ek al geruime tyd deel van ‘n Facebook-groep van Suid-Afrikaanse vroue in die VSA en Kanada. Daar lees ek oor praktiese reëlings, versugting na Suid-Afrikaanse lekkernye, bittere verlange na mense en landskappe. Emigrasie is nie vir sissies nie!
Maar vir hierdie sissie, wat nie meer die daaglikse eise van ‘n werk hoef te trotseer nie, vir wie die mooiste slaapkamer met liefde voorberei is, wat haar eie Amerikaanse katjie present gekry het, is dit ‘n tuiskoms in “groen weivelde, langs waters waar rus is”.
Tannie Frannie 
Danksy jou blog is jy darem nie (heeltermaal) vir ons verlore nie!
Wat ‘n sjarmante opmerking – baie dankie, Vuurklip.
Sjoe!, gemengde emosies verseker. Rebusfontein se vroue?
Gelukkig is Rebusfontein steeds bereikbaar, maar die Goue Vroue is so besig met hulle werklike lewens dat blogland nie op die oomblik vir hulle ‘n prioriteit is nie, Ek vertrou dat daar weer ‘n oplewing sal kom.
Congratulations, Fran! I know how difficult it is to get permanent residence status, particularly in the US, and how many obstacles you have to overcome.
Having done this ourselves, and being Canadian citizens now, I have come to realize that it’s not so much about life in a different location, as a different life altogether, in every respect.
So, welcome to America, neighbour-from-across-the-border!
And what do you do, now that you have caught the bus you were chasing? Everything! Anything! Isn’t that marvellous!
Cheers,
Marthe
Baie dankie, Marthe. My kinders het my pad gelyk gemaak.
Wow, ek het skoon ‘n knop in my keel van opwinding en ook lekker kry. Dis ‘n helse mylpaal wat jy bereik het. Nou kan jy vry asemhaal en hoef nie meer jou visa te hernu ens. ens. ens. Stywe druk vir jou, baie geluk en lekker bly vir jou.
Dankie, liewe Scrapy.
Dit is wonderlike nuus vir jou!
Inderdaad, Anne.
Frannie, ek bid dat jou besluit vir jou regtig net die vreugde en die vrede sal bring waarna jy hunker. Kom ek beaam dit: Dit is werklik n voorreg om my moeder by ons te hê, daarom begryp ek jou eie kinders se dankbaarheid oor jou.
Deur die jare het jou enkele, kosbare kommentare al vir my sóveel beteken – dankie hiervoor.
My liefste Frannie, ek pik sommer ñ paar trane weg. This is it, jy is nou “legal!!!” Dis wonderlik, en vir ñ paar van ons aan hierdie kant is dit bitter-soet.😉 Kan jy glo, ek ken ook nou ñ permanente
…permanente Suid-Afrikaanse ouma in Amerika!!👏👏❤️❤️😘
Ai Frannie, so eind it goed! Ons gaan nou verseker so mis as ons “eendag” dalk weer n kuier het, maar jy is waar jy moet wees. Nou wil ons meer gereeld van jou hoor!
Dankie liewe Woordnoot. Ek gaan probeer om meer oor my rustige elkedag hier te vertel.
Dit was wonderlik om jou stem vanoggend te hoor – baie dankie vir die bel. Jy weet darem net hoe om met ander mee te leef, liewe Una.
Lieww Frannie, ek mus joy al klaar hier, maar dit klink asif jy lekker daar bly en vriende gemaak het. Daaroor is ek dankbaar. Baie geluk! Goeue vrou is besig, maar ek het n moordverhaal in my agterkop.
Dankie, Seegogga. Die moordverhaal klink belowend!
Nou toe. Dis goeie nuus en leun terug in die liefde wat jou omvou. Yankie Frannie met ‘n Afrika hart. Groetnis.
Dankie – soos altyd, som jy ‘n saak goed op. Die tweespalt tussen hier en daar sal maar altyd deel van my wees.
Sjoe Tannie Frannie, dis groot nuus! En om “tuis” te voel in ‘n ander land, is wonderlik … tussen mense (en ‘n katjie) wat lief is vir Tannie … ja, ‘n mens is dankbaar.
Gelukkig is daar bloggers soos jy wat steeds vir my die mooie Suid-Afrika sal kom wys.
Bly vir jou
Dankie, Bontie.
Wonderlike nuus vir jou, gelukkig is jy op blog, jy is saam mense en gelukkig kan mens kuier. Geniet🌻🌻
Baie dankie – Blogland beteken vir my oneindig baie!
Amerika se wen is Suid-Afrika se verloor. Geluk liewe tannie Frannie, nou ken ek darem ook iemand in Amerika
Jy moet kom kuierrr!
Dis totaal irrasioneel dat ek nou “sad” voel. 😁 Verspot nè.
Mooi loop. 🙂
Weet jy hoe waardeer ek jou “sad” voel? Dis nie verspot nie, dit bewys jou medemenslikheid.
Wonderlik vir jou en jou kinders Frannie, waarlik ń wins vir Amerika.
Ag dankie, liewe Trommeltjie.
Aai-jaai-jaai!🤩 Geluk en beste wense vir die toekoms! Ons sien uit daarna om van jou nuwe avonture te lees.
Baie, baie dankie.