Murphy’s law – herskryf deur Gabby*

*My kleindogtertjie – een jaar en elf maandjies oud

• Uitgaanklere word die vinnigste vuil.
• Kos wat vir die hond van die eetstoeltjie af gegooi word, is die soort waarvan die brak niks hou nie.
• Vetkryt teken die lekkerste op die oppervlak wat die moeilikste skoonmaak.
• Klouter en klim is die beste waar ouma nie kan bykom nie.
• Weghardloop vir ouma is die grootste pret.
• Wanneer daar ‘n keuse is van wat om te gryp, sal dit die gevaarlikste voorwerp wees.
• Die graad van stilte staan in direkte verhouding tot die graad van kattekwaad wat aangevang word.
• Hoe later, hoe kwater.

I Thought That Was My Moment

I Thought That Was My Moment.

Afstand doen

Dis ‘n ou bank, die relings en armleunings is van soliede hout. Dis drie jaar jonger as ekself, met die gevolg dat dit in my heugenis maar nog altyd dáár was.

Ek onthou:

die opwinding van ‘n nuwe storieboek en hoe lekker ek op die bank in die sonkamertjie gaan lê het om te lees;

die keer toe my mammie nuwe oortreksels op die bank gesit het, wat toe in my tiener-slaapkamer gestaan het, en hoe mooi dit gelyk het;

die laatnagkuiers in Pretoria se woonstelwêreld van die vorige eeu – Hatfield, Arcadia, Sunnyside – die sin en onsin wat ons op daardie bank gesit en kwytraak het;

‘n volgende geslag kinderlyfies wat net so tuis op daardie bank gevoel het en op die kussings baljaar het wat ek in my onhandigheid tog gemaak gekry het;

die manier waarop my kleindogtertjie, die derde geslag, van die bank ‘n klimraam gemaak het…

As ek reg uitreken, het daardie bank dertien keer saam met my getrek. Vanoggend het dit alleen verder getrek, toe ‘n mooi, elegante blondekopvrou en haar man dit kom haal het. Ek dink sy het waardering vir ou, deurleefde meubels. Ek dink die bank het ‘n goeie huis gekry.

Maar ek sit hier met trane in my oë…