• About
  • Oor Tannie Frannie

Tannie Frannie

~ My terapie vir oudword

Tannie Frannie

Monthly Archives: November 2019

Afskeid en vertrek

28 Donderdag Nov 2019

Posted by Tannie Frannie in Uncategorized

≈ 44 Kommentaar

Dis die naam van een van Karel Schoeman se boeke. Die afgelope tyd is dit ‘n goeie opsomming van my dae.

Een vir een groet ek my goeie vriendinne – smartlik alleen staan die een laataand voor haar motorhuis vir my en waai as ek huis toe ry; met ‘n ander een voer ek ‘n aandoenlike afskeidstoneel buite ‘n koffiewinkel op. Dis eintlik onmoontlik om met mense te praat, om te sê wat hulle vir my beteken, want my trane sit vlak.

Langer as vyf maande se kuier met my kinders in die VSA lê en wink – oor ‘n paar dae klim ek op die vliegtuig na ‘n eerstewêreldse land waar ek gruwelik bederf gaan word. Maar o, hoe gaan ek die kindertjies van hierdie huishouding mis! En die maer lyfie van my ou lelike wit kat wat snags teen my kom snoesel.

Afskeid, vertrek en verskeurdheid…

Spoeg help vir alles

09 Saterdag Nov 2019

Posted by Tannie Frannie in Uncategorized

≈ 18 Kommentaar

10 November is my pa se geboortedag. Hy is 44 jaar gelede al oorlede, maar my herinneringe aan hom bly vars en helder.

Hy was die enigste man wat my onvoorwaardelik en inniglik liefgehad het. Aan hom het ek my Godsbeeld te danke: die beeld van ‘n liefdevolle, sorgsame Vader, ‘n beeld wat my steeds staande hou as die lewenstorme woed.

Ek sien nou nog hoe my pa die tuinslang gevat en die stadsroet en stof van my splinternuwe karretjie afgewas het, die eerste naweek toe ek met daardie rooi Volkswagenkewer by die huis gaan kuier het. Lank voor dit, toe ek nog ‘n kind in die huis was, het ek eendag op hom afgekom waar hy besig was om ‘n taai kol op ons motor se agtervenster met ‘n natgelekte vinger af te vryf. Half verleë het hy verduidelik: “Spoeg help vir alles.” Ek het daardie wenk met my saamgedra en dikwels toegepas, as ek ‘n gekneusde duimpie gesuig of die krapmerke van ‘n kat met spoegies gedokter het.

My pa was gesinsman en versorger. Hy het my mammie op die hande gedra. Nege en twintig jaar lank het ek geglo dat ek ook in ‘n goeie huwelik geborge was. Toe nou níé…

Ag Pappa, spoeg help nie vir ‘n seer hart nie!

Misterie van die ou biblioteek, hoofstuk 17

03 Sondag Nov 2019

Posted by Tannie Frannie in Uncategorized

≈ 35 Kommentaar

le-jou-eier1-e1512926357627

Vroegaand sit Frannie alleen onder op die Rebusrus Amfiteater se verhoog en ween hartstogtelik… Die wind suis mistroostig deur die dennebome; danksy die goeie akoestiek trek haar snikke ver oor die dorpsmeent en sny deur murg en been. Haar ou kat Lelik het ‘n rukkie lank probeer troos en toe heeltemal moed opgegee en verdwyn.

100_2434

Die affêre met Eden se biblioteek en die gruwels wat daar tevoorskyn gekom het, het Frannie se brose toevlugsoord hier op Rebusfontein geskud. Hoor net wat prewel sy alles: “Ag Klara jou arme, arme ou meisietjie…so lief vir jou mamma Sophia en jou pappa Joseph en jou boetie Thomas…so sensitief en vrygewig, ag, en waarom moes jou verhaal so hartseer wees…jou naam beteken ‘helder, stralend’…en toe skuif daar ‘n  donker wolk oor al jou vreugde en belofte…”

Een vir een kom die Towerinne uit die skaduwees nader. Una gaan sit en slaan haar arm om Frannie se rukkende skouers. Kameel sink aan die ander kant neer en huil saam, sodat die papier in haar hande met die storie van die donker wolk oor Klara sommer sopnat van die trane raak. Bondeltjies sit ‘n entjie verder en snik saggies. VirgoC staan nader met plantaardige vlugsout en Hester skink ‘n stewige dop Frangelico vir die armsalige vrou wat so die kluts kwyt is. Positief en Christa koukus eenkant oor hoe op aarde hulle hierdie histerie tot bedaring kan probeer bring, terwyl Trommeltjies ‘n pakkie snesies voor die wenende vrou neersit. Seegogga vang die atmosfeer van Griekse tragedie vas met ‘n wonderlike skets en Perdebytjie neem foto’s van die kring besorgde gesigte. Woordnoot knik goedkeurend – dis hoe sy die Towerinne ken, een vir almal en almal vir een! Toortsie soek in haar sakke na ‘n daggakoekie – liewers ‘n bedwelmde Frannie as hierdie huilende een. Scrapy tik Frannie op die skouer: “Jy sê altyd skryf is terapeuties, dalk moet jy gaan skryf – jy weet dis jou beurt, nè?” Vuurvliegie tik Frannie op die ander skouer: “Ek het nou net ‘n boodskap van Ringo gekry, jy word dringend in jou ivoortoring benodig.”

Frannie staan op en strompel na haar huisie met die ivoortoring met al wat ‘n Towerin is, agterna. Skryf help mos altyd. Dalk is Scrapy reg, as sy die storie probeer verder skryf, sal sy beter voel… In die toring sit Lelik en Ringo, Vuurvliegie se plaaslike towerhond wat kan praat – Lelik moes hom gaan haal het om te kom tolk, want Frannie kan sien haar kat het groot nuus om te vertel.

In sy blafferige stem tolk Ringo wat Lelik te sê het: “Liewe Nooi, dis niks lekker as jy so hartseer is nie, toe gaan kyk ek maar daarso by daai huis met die stowwerige bibbeloteek of ek iets kan gaan uitvind. Sit nog so innie tuin byrie put, toe kom twee mooi bont katte aangesweef. Ek skrik g’n niks nie, want ek’s ook mos ‘n kat, al kan ek nou nie sweef nie! ‘Wie’s julle?’ vra ek ewe dapper. ‘Ons is die geeste van klein Thomas se katte!’ miaau hulle terug. En toe begin hulle vertel…

thomas en sy katte

Deur Ringo en Lelik en die bont katte se verhaal word die Towerinne teruggevoer na die oggend van Klara se 16de verjaarsdag:

Klara word wakker met heerlike afwagting in haar hart. Dis haar verjaarsdag! “Sweet sixteen and never been kissed…” Die son skyn helder daarbuite en sy trek die swaar fluweelgordyne oop sodat die vrolike strale by haar kamer kan inkom. Haastig trek sy aan, heel eerste wil sy na haar verjaarsdagkoek gaan kyk. Sy huppel die trappe af en hardloop kombuis toe, waar mev Marks nou net die laaste pienk versiersuikerrosie vasplak.

koek 3

Klara snak na haar asem: “O, tannie Marks, dis so, soo mooi! Baie dankie!” Sy vlieg om die tafel en gryp die kok vas,  gee haar ‘n stywe drukkie. Mev Marks is nou nie eintlik een vir sulke stuitigheid nie, sy pluk haar voorskoot reg: “Ja, ja, toe nou, dis sommer niks.” “Sommer niks! So ‘n pragtige koek! En ek weet dit gaan net so lekker smaak as wat dit mooi is! Kan ek die snye koek gaan uitdeel, kan ek, kan ek ‘seblief?” (Die twee in die kombuis weet sy wil graag ‘n stukkie koek vir Charlotte, gevangene in die kelder, vat… Sy kuier mos hoeka daar by hulle dogter. Dis seker maar die bloedband wat maak dat Klara so lief is vir “arme tannie Charlotte”.) “Ja, maar eers nadat hulle halfelf die koek formeel in die eetkamer gesny en vir jou gesing het,” kom dit van die houttafel af waar mnr. Hardy sit. “Geluk met jou verjaarsdag, Klara. Jy’s nou oud genoeg om die waarheid te hoor oor die mense hier op Eden en ook oor jou en Thomas. Kom sit hier by my dat ek jou kan vertel.”

Skoorvoetend kom Klara nader, trek die stoel uit wat die verste van mnr. Hardy af is en gaan sit, terwyl sy vraend na hom kyk. Mev. Marks verdwyn stilweg uit die  kombuis.

‘n Man wat toelaat dat sy dogter gevange gehou word, het geen empatie nie; hy stel dit wat hy wil sê sonder enige poging om die skok te versag:

“Sophia is nie jou en Thomas se ma nie, Charlotte is.”

“Ekskuus…wat? Mnr Hardy…?”

“Charlotte is julle ma. Sophia het ingewillig om julle aan te neem omdat sy so graag wou kinders hê. Charlotte is my en mev. Marks se dogter – dit beteken ons is jou en Thomas se oupa en ouma.”

“En my pa? Wie’s my pa dan?” Klara se stem is hoog en dun, die trane loop oor haar wange.

“Nee, Joseph is wel jou pa, Klara. Kom, kalmeer nou – dis glad nie so erg nie…”

“Glad nie so erg nie! Glad nie so erg om 16 jaar lank voor GELIEG te word nie?!”

Klara storm by die kombuis uit, hardloop die trap op na Sophia se kamer en val snikkend op Sophia se bed neer. “Mamma, Mamma, mnr Hardy sê…mnr Hardy sê jy’s nie my ma nie!!”

Sophia stut haarself met sagte donskussings teen die koppenent – sy vrees lankal hierdie oomblik, sy het geweet dit gaan kom. “Klara, wag nou, wag nou, my liefie. Ek IS jou mamma in alles behalwe die feit van geboorte. Ek het jou versorg van jou eerste dag op hierdie aarde en jou nog altyd so lief gehad soos enige ma haar kindjie kan hê.” Sy streel die blonde krulle wat ruk soos Klara snik. Lank sit hulle so, totdat Klara uiteindelik bedaar. Sy skuif nader aan Sophia, slaan haar arms om haar ma en snuif Sophia se eiesoortige geur diep in haar longe in. “Ag, ek is lief vir jou ook – maar wat gaan ek nou maak? Kan ek jou maar nog Mamma noem? En wat van Thomas – mnr Hardy sê hy’s ook Charlotte se kind?”

‘n Enkele traan rol oor Sophia se wang. “Ag Klara, moenie nou al vir hom vertel nie? Gun hom maar nog ‘n paar jaar van geborgenheid soos wat jy gehad het? Belowe my, belowe my jy sal niks vir hom sê nie, asseblieftog my meisiekind…” Klara sug, diep en gebroke. “Ja, ek verstaan hoekom Mamma dit vra…Goed, ek sal niks vir hom sê nie…” “Dankie my kind. Kom, droog af jou trane – mens se 16de verjaarsdag moet ‘n dag van vreugde wees! Kyk wat het pappa en ek as geskenk vir jou uitgesoek.”

Sophia stap na haar spieëlkas en lig die diamanttiara versigtig van die hoedestaander af. Sy plaas dit op Klara se krulle en trek haar asem in: “Hoe mooi is dit! Kyk hoe skiet die diamante reënboogvonkies die hele kamer vol! Klara, ek en jou Pappa wil hê dat jou lewe so moet vonkel en skitter soos hierdie tiara. Bewaar dit veilig en dra dit met vreugde!”

Tiara

Van daar af het die dag sy loop gekry. Klein Thomas het vir haar ‘n musiekstuk gegee wat sy lankal wou hê; tannie Isabella het ‘n metronoom oorhandig, met die wens dat dit Klara se klavierspel ‘n hupstootjie sou gee. Die pragtige koek het heerlik gesmaak en Klara het vir Charlotte ‘n groot stuk kelder toe gevat.

Joseph het nie huis toe gekom vir die verjaarsdagviering nie en Leonard was ook afwesig.

‘n Paar dae later besef Sophia dat daar groot fout met Klara is. Sy is lusteloos, wil nie met Thomas speel nie,  vermy dit om by tannie Charlotte in die kelder te gaan kuier. “Klara, jy was laas op jou verjaarsdag by Charlotte, toe jy vir haar die sny koek gevat het. Wil jy nie asseblief maar gaan kyk hoe dit met haar gaan nie? Noudat Joseph weg is, is sy die heeltyd daar in die kelder toegesluit, dit moet vir haar verskriklik moeilik wees.” Klara sug, maar sy weet Sophia is reg – iemand moet gaan kyk hoe dit met Charlotte gaan.

Toe die meisie by die kelder ingaan, sien sy Charlotte doodstil op die vloer lê, met haar kop onnatuurlik skeef gebuig. “Tannie Charlotte? Tannie…o, nee, nee, NEE!”  Hierdie skok is te veel vir haar en waansin neem oor. Al waaraan sy kan dink, is Thomas se sketse teen die muur en dat sy hom nóú moet vertel wat sy laasweek oor hulle gesin geleer het. Sy vergeet heeltemal van haar kalm belofte aan Sophia, hardloop na Thomas se kamer toe en gryp die seuntjie aan die hand. Sy sleep hom saam na die tonnel waar hy sy vrolike prentjie van hulle gesin teen die muur geteken het.

“Boetie, nou moet jy LUISTER!” skree-huil Klara. Sy trek Sophia se naam dood met die breëpuntkoki wat sy van Thomas se tafeltjie af gegryp het en skryf Charlotte daaronder. Dan verander sy die vrolike glimlaggies in vertrekte swart lippe met mondhoeke wat na onder wys. “Ons mamma is nie ons mamma nie!! Tannie Charlotte is ons ma – of nee, wag, sy wás ons ma…” Met die koki krabbel Klara wild oor die figuur van die mamma en raak histeries aan die lag. Teen dié tyd is Thomas so ontsteld oor hierdie vreemde sussie en die vreeslike goed wat sy sê en doen, dat hy hartverskeurend begin huil. Dit ruk Klara gelukkig tot stilstand. “Wag, wag boetie, moenie so huil nie…kom jy en ek gaan verander die inkleurprent van die familiestamboom waaraan ons laasweek gewerk het, sodat dit DIE WAARHEID kan wys!” Sy sus Thomas so ‘n bietjie en lei hom dan weer uit die tonnel na sy kamer, waar hulle die prent gaan haal en biblioteek toe neem om foto’s te gaan soek. Gou is die prent verander om die ware toedrag van sake te wys en Klara gryp Thomas aan die hand om terug na die tonnel toe te hardloop. Huilend plak sy die nuwe prent van “Ons Familie” teen die rotsmuur vas.

Sy kom nie agter dat Thomas haar aandag probeer trek deur aan haar rok te pluk nie, maar ‘n sesde sintuig wat ten spyte van haar groot ontsteltenis nog steeds werk, sê vir haar: “Kyk agter jou op die vloer van die tonnel…”

Die dood vanself seil vinnig nader – ‘n swart mamba, met flikkerende tong…

swart mamba

“Hardloop, Thomas!” skree Klara. Sy stamp haar boetie by die gang af en gaan staan tussen hom en die slang, hande uitgestrek om te probeer keer, om haar boetie te beskerm. As die slang sy tande in haar voorarm inslaan, gil sy van afgryse. Thomas swaai om en kom teruggehardloop – die slang pik hom aan die been en seil dan terug met die tonnel na waar dit vandaan gekom het…

In die kombuis steur mnr Hardy en mev Marks hulle nie aan die voeteval deur die huis nie – Klara en Thomas speel dikwels wilde speletjies, op en af met die trappe en deur die “geheime” tonnels. Klara se gil van doodsangs laat hulle egter besef daar is groot fout. Hulle hardloop na die tonnel vanwaar die gil gekom het. Hulle is net betyds om die twee kinders se laaste stuiptrekkings te beleef…

Midde-in hulle skrynende smart oor die kinders, wat hulle per slot van sake tog liefgehad het, besef die ouma en oupa dat hierdie verskriklike gebeure hulle eie posisie heeltemal verander. Mnr Hardy het Joseph se testament in die biblioteek uitgesnuffel en die bepalings met mev. Marks gedeel. Hierdie twee kinders was hulle hoop op ‘n stabiele toekoms met werk en blyplek!

“Kom,” beveel mnr Hardy, “Vat jy vir Thomas en ek sal Klara dra. Ons gaan hulle vir eers wegsteek hier bo in die grotkamer, in daardie groot ou kis, totdat jy en ek uitgewerk het wat op aarde ons nou gaan maak…”

Verslae sit die Towerinne in die toring… Wat het met Charlotte gebeur? En met Joseph en Leonard? Wat het gebeur dat mnr Hardy nooit weer die kinders uit die kis in die grotkamer gaan haal het nie, was dit dalk die brand waarvan Trommeltjies gedroom het?

Christa, ek het nou my hartseer oor Klara en Thomas (probeer) wegskryf. Sal jy asseblieftog vir ons van hierdie vrae kan beantwoord?

Ons InLinkz skakel vir hierdie uitdaging is https://fresh.inlinkz.com/p/3f26291088494dc99c7aa4554a66a313

Bloggers wat nog nie voorheen deelgeneem het aan ons Lê-Jou-Eier bloguitdagings nie: Om raad te kry oor hoe om deel te neem en om elke week se aankondiging van die nuwe onderwerp te sien, besoek die volgende skakels Lê-Jou-Eier: Reëls en Lê-Jou-Eier: Hoe neem ek deel? Laasgenoemde blogpos bevat ook al die onderwerpe en skakels na vorige uitdagings.

 

 

 

 

About this blog

This blog is written in Afrikaans, a South African language that evolved from 17th century Dutch. I write in my mother tongue because it is also my heart's tongue, and a language that has been custom-made for life in this country.

Sleutelwoorde

Afrikaans Blogging 101 Om te skryf Ouma wees Persoonlik Toeka-Tokkel

Sonneblomtoekenning vir uitmuntende skryfwerk

Onlangse Bydraes

  • In die oomblik – 2021(2)
  • Verf volgens nommers op Rebusfontein
  • In die oomblik – 2021(1)
  • Maandag=Wasdag 7: Vreugde
  • Maandag=Wasdag 6: Frustrasie

Blogs I Follow

Onlangse Bydraes

  • In die oomblik – 2021(2)
  • Verf volgens nommers op Rebusfontein
  • In die oomblik – 2021(1)
  • Maandag=Wasdag 7: Vreugde
  • Maandag=Wasdag 6: Frustrasie

Nuutste kommentaar

Una oor In die oomblik – 20…
Letty-Ann oor In die oomblik – 20…
sandreyerskryf.wordp… oor In die oomblik – 20…
Tannie Frannie oor In die oomblik – 20…
woordnoot oor In die oomblik – 20…

Argief

  • Maart 2021
  • Februarie 2021
  • Januarie 2021
  • Desember 2020
  • November 2020
  • Oktober 2020
  • September 2020
  • Augustus 2020
  • Julie 2020
  • Junie 2020
  • Mei 2020
  • April 2020
  • Maart 2020
  • Februarie 2020
  • Januarie 2020
  • November 2019
  • Oktober 2019
  • September 2019
  • Augustus 2019
  • Julie 2019
  • Junie 2019
  • Mei 2019
  • April 2019
  • Maart 2019
  • Februarie 2019
  • Januarie 2019
  • Desember 2018
  • November 2018
  • Oktober 2018
  • September 2018
  • Augustus 2018
  • Julie 2018
  • Junie 2018
  • Mei 2018
  • April 2018
  • Maart 2018
  • Februarie 2018
  • Januarie 2018
  • Desember 2017
  • November 2017
  • Oktober 2017
  • September 2017
  • Augustus 2017
  • Julie 2017
  • Junie 2017
  • Mei 2017
  • April 2017
  • Maart 2017
  • Februarie 2017
  • Januarie 2017
  • November 2016
  • Oktober 2016
  • September 2016
  • Augustus 2016
  • Julie 2016
  • Junie 2016
  • Mei 2016
  • April 2016
  • Maart 2016
  • Februarie 2016
  • Januarie 2016
  • November 2015
  • Oktober 2015
  • September 2015
  • Augustus 2015
  • Julie 2015
  • Junie 2015
  • Mei 2015
  • April 2015
  • Maart 2015
  • Januarie 2015
  • Desember 2014
  • November 2014
  • Oktober 2014
  • September 2014
  • Augustus 2014
  • Julie 2014

Kategorieë

  • Afrikaanse blog
  • Uncategorized

Meta

  • Registreer
  • Meld aan
  • Inskrywingstoevoer
  • Kommentaarvoer
  • WordPress.com

Sonneblomtoekenning

Blog at WordPress.com.

Herklink

Virtuele Begrafnisse | Virtual Funerals

Leeshoekie

Afrikaanse stories en insigte

Ek kan nie Blog nie ...

Ek is die hoofkarakter in elke dag se storieboek. Ek leef my lewe op die voorblaaie van koerante en hoofopskrifte in tydskrifte. Kom lees my stories en berigte soos ek dit elke dag beleef!

Letters from Joburg

Musings of a wondering mind

Detouring

Home

My Cape Town - round and about

My Cape Town

Una se gedagtes

Noem-my-Skottie

My journey, my lewe in Skotland

supermanme

Loer Toer

Reisjoernaal oor Hier, asook Daar

Will Will Travel

Musings about my travels...

Een, Twee, Drie. Blog Myself!

'n Storie oor die wêreld, vir die wêreld.

Momma Life 2 the Fullest

From pregnancy to parenting in a busy world

Safari Sunset

A pensioner's blog

Die Aarde en die ruimte

Kan jy onthou

Ons onthou die lekker dinge van die verlede

Natasja Franzsen

- Rou opregte woorde - Partymal vorm woorde in my kop as ek iets hoor, sien of ervaar en dan dans die pen in my hand

Herman van Bon Photography

Fine Art Photography, Napier, South Africa.

Dis Ekke

My vreugdes en frustrasies

Appeltjie

potpouri van stories, foto's, gedagtes, goue vroue

Rolbos ©

Living the life of the common people.

Versindaba

~ 'n Kollektiewe weblog vir die Afrikaanse digkuns ~

Masha

The Fynbos Blog

A year in the Cape Floral Kingdom

Letty-Ann se Ervarings

Aalsie sê:"Sommer vir die lekker!"

2020 - Nieu Bethesda soutenpeper's blog deur Niël Stemmet

nostalgie - die toekoms van kos en leef lê in die verlede

vetgirlmemoires.wordpress.com/

Hond Se Gedagtes

Advies vir troeteldiereienaars

elanabarkerhome.wordpress.com/

Woorde is een van die min dinge wat aan die hart kan raak.

Die Oerknal van die liefde

'n Versameling van Afrikaanse gedigte, skrywes, liedjies, vertellings en sommer alles wat ek naby my hart wil hou . . . met'n titseltjie Engels ook so dan en wan tussenin rondgestrooi

Discover

A daily selection of the best content published on WordPress, collected for you by humans who love to read.

Sagte Klippe

persoonlike blog - cam venter

Coetzeeblog 2

Welkom by my nuwe "Ons lewe in Paraguay" Blog. Aangesien my vorige blog se spasie my nie toegelaat het om verder daar te blog nie, moes ek noodwendig ‘n ander blog oopmaak.

Positief

Griffelbord vir gedagtes en dinge

Always Anne

Sophisticated. Feminine. Chic.

My Mapstieks

"Eendag is vandag"

writingsofthebard

Gypsy Café

The Travelosopher's Home

Enelda

Sonder 'n masker

Bo-Karoo

oor die lewe in Vanwyksvlei

MEDICINE MOMMY

Ouerskap is nie 'n kompetisie nie. - Alyssa Loftus

Kreukels en plooie

Skryfsels oor en uit eie ondervindings

Kameel se gebabbel

Waar die hart van vol is, loop die mond van oor

deel-woorde

soms, net soms, waag 'n mens om gedinkte woorde te deel...

Dr. Christa van Staden

Afrikaanse Navorser, Opvoedkundige & Blogger

J.T. Strauss

Fiksieskrywer

Maanlig Waansin

'n Treinongeluk in stadige aksie

Poerdezmerdez

Menz. Lag of huil, menz bly menz.

Tapestry of Thought

Cilnette Pienaar weaves and unravels

Tall tales, truths and lies of a travellover

here I will share some humour, stories, advice that deals with travel, holidays and things travellers do.

Kanselleer

 
Die kommentaar is aan't laai...
Kommentaar
    ×
    Privacy & Cookies: This site uses cookies. By continuing to use this website, you agree to their use.
    To find out more, including how to control cookies, see here: Cookie Policy