Hierdie bloguitdaging is aanvaar deur 14 Afrikaanse bloggers wat ‘n virtuele toer deur Suid-Afrika onderneem. Die gasblogger van die week moet op ‘n Donderdag, op die datum wat toegewys is, ‘n blog publiseer oor hulle tuisdorp/streek, asook ‘n fiktiewe weergawe van die ander 13 bloggers se kuier by sy/haar tuisdorp.
Klik op hierdie skakel Lys van Deelnemers om die lys van deelnemende gasbloggers te sien, asook die datums waarop hulle blogposse gepubliseer gaan word.
Die 13 kuiergasbloggers vir die week (en hul lesers) kan dan vir die res van die week ook blogposse bylas waarin hulle beskryf hoe hulle die kuier geniet het, of hulle kan ‘n blog skryf oor die streek waarin die gasblogger van die week die kuiergaste onthaal het – vertel van ‘n eie ondervinding in daardie provinsie/streek/dorp, deel herinneringe of plaas foto’s wat daar geneem is. Enige lekker storie sal doen solank dit in die gasblogger se streek/provinsie afspeel. Kuiergasbloggers en hulle lesers moet asseblief ook hulle skakels byvoeg op InLinkz sodat ons almal kan saamlees.
Om jou blogpos by te voeg of om die ander bloggers te lees, klik op die volgende: http://www.inlinkz.com/new/view.php?id=797928
Opmerking: Om die een of ander rede was Hester van Dis Ekke besonder stil op hierdie skof van ons reis, seker maar omdat sy so besig was om die orde te (probeer) handhaaf. Haar blog is uitgesproke gekant teen toekennings, dus kry sy nie ‘n sertifikaat of medalje nie, maar as meesterbrein van die hele Lê-Jou-Eier-inisiatief, skuld ons haar ten minste ‘n grasieuse kniebuiging… Dankie ook aan Una van Bali Drome, wie se breinkind hierdie landstoer is.
Toerprogram
Saterdag 9:00 – 10:00 Arriveer ter verfrissing en kennismaking by Laatlam se huis in Garsfontein.
10:30 – 13:00 Sjampanjepiekniek in Springbokpark, Hatfield. Hierdie sjarmante parkie met sy inheemse plantegroei is reeds in 1905 opsygesit, sedert 1930 ontwikkel en is nog steeds ‘n gunsteling onder die Tukkies. Dit is dag en nag oop, sodat ernstige studente bedags daar oor hulle boeke kan sit en sweet en die ligsinniges saans daar kan gaan kafoefel, of wat hulle dit ook al deesdae noem.
13:30 Boek in by die Premier Boetiekhotel in Kerkstraat (ag askies, ek bedoel Stanza Bopapestraat), Arcadia. Elkeen kry haar eie knusse, luukse suitetjie met ‘n koningingrootte bed, baie spieëls en ‘n asemrowende uitsig oor die Uniegebou.
15:00 Kooruitvoering in die Z K Matthews-saal by UNISA. Die uwe is ‘n groupie van Gerben Grooten, die dirigent van die Bachkoor en die Pretoriase Simfonie-orkes. ‘n Hele paar jaar gelede het ek ‘n uitvoering van Dvorak se Nuwe Wêreld-simfonie in die Brooklynteater bygewoon en vir die eerste keer hierdie lang, maer Hollander in aksie gesien en gehoor. Vooraf het hy die gehoor in twee verdeel en ons in kompetisie met mekaar aan die sing gekry! Ons moes die geestelike lied “Going Home” sing, wat ‘n tema in die simfonie is – nostalgies en so eg “Deep South”… Ek sien altyd vreeslik uit na sy praatjies voor ‘n uitvoering: hy het geweldige kennis en ‘n vonkel in die oog, ‘n onweerstaanbare kombinasie. Hierdie foto is gegaps van die PSO se fb-blad.
18:00 Terug hotel toe vir ‘n behoorlike mooimaaksessie. Die son sak en kleur die Uniegebou pienk. In die ooste hang die volmaan soos ‘n koperskinkbord laag bo die horison. Oor die stadstrate sweef die subtiele heuninggeur van bloupers jakarandablommetjies. Ruk uit daai stiletto’s, meisies, vanaand gaan ons Brooklyn op horings neem!
19:30 Betrek die private eetkamer in Kream om ons te vergryp aan hulle fantastiese disse. Mmm – skaapboud en crème brulée vir my, asseblief!
Sondag 8:00 – 11:00 Luilekker ontbyt, óf in die hotel se mooi restaurant, óf in jou eie kamer, nes jy verkies.
11:00 Ontruim julle kamers en pak die Broodbus vir ons volgende skof.
12:00 Arriveer by Lynnwoodbrug en kyk rond. Die atmosfeer van hierdie sentrum is elektries: om die een donkiestandbeeld speel kleuters jillend in die spuitfonteintjies; op die ander donkiebeeld klim die waaghalsigstes om voor en agter die ruiter te gaan sit.
13:00 Koffie en broodjies (sonder diamante) by Tribeca. Dis ‘n besige plek net langs die donkiestandbeelde, met ‘n bruisende atmosfeer en parmantige kelners.
14:00 – 15:30 Karoo-suite deur Coenie de Villiers en Deon Meyer in die Atterburyteater. Hierdie pragtige, intieme teater is waarlik ‘n aanwins vir Pretoria!
Karoo-suite, ’n musieksuite vir woord en lied, is struktureel geskoei op Vivaldi se Vier seisoene. Maar dis nie seisoene wat Deon Meyer in sy wonderskone teks belig nie: dis die mense, die stories en die persoonlikheid van die Karoo. Meyer is ook die verteller op die verhoog. De Villiers het die musiek gekomponeer en die internasionaal bekende skrywer stel sy talent ten toon buite die spanningsgenre. Die bykomende lekkerte is Meyer se asemrowende fotografie en projeksies wat ’n agtergrondtafereel vir dié multimedia-viering van woord, beeld en musiek skep. Meyer is een van die suksesvolste skrywers in sy genre ter wêreld, maar ook ’n fotograaf van internasionale gehalte.
(Met erkenning aan die kopieskrywers van die KKNK 2016 en Google)
Die uwe is ‘n groupie van Deon Meyer, het hom lank gelede by ‘n skrywersgeleentheid aangebied deur UNISA beleef. Die nederigste mens, met daardie kenmerkende attribuut van ‘n naasteliefhebber, naamlik dat hy steeds van homself af wegkyk en op sy medemens fokus. Coenie de Villiers se liedjies maak my al baie jare gelukkig, veral Karoonag wat ek en my kinders altyd saam gesing het.
16:00 Klim in die giggelgroen bus vir die volgende skof van ons reis…
Wat toe gebeur het
Soos julle uit die toerprogram kan sien, wou ek graag die safarigangers op ‘n rustige, nostalgiese sirkelgang deur die stadskern van Pretoria neem. Dis net die regte tyd van die jaar om die jakarandas in volle blom te geniet. Dis vroegsomer, warm en windstil, lieflik.
Maar nouja – hierdie toerprogram is deur die grille en streke van die safari-susters (en hulle agtervolgers – kamtig “beskermhere”, ha!) toetentaal omvergegooi!
Ek moes geweet het hier kom moeilikheid, toe die bus van Laatlam se huis af moet vertrek en twee van die reisgenote is soek. ‘n Frenetiese soektog spoor vir Trommeltjies op, saam met Gabby (amper vyf) heelbo op die klimraam se platformpie, besig om modderkoekies te geniet. Aan die ander kant van die huis het Una van Bali Drome saam met Joshi (twee en ‘n driekwart) in ‘n boom geklim, waar hulle oor en weer vir mekaar blaartjies en takkies present gee. Die uwe het haar stem so dik gemaak dat sy sommer vir haarself geskrik het. (Lorenzo is ook glad nie so aantreklik wanneer hy vies is dat ons sy skedule vertraag het nie. Hester moes mooipraat voor hy die bus se wiele weer laat rol het.)
Ewentwel, toe stap ons deur Springbokpark se hekkie… Watter voorreg, dat Perdebytjie vir ons elke voëlgeluidjie kon identifiseer en Bondelsgedagtes vir ons kon vertel watter van die inheemse plante in die beddings is eetbaar! Wonderlike spyseniers het ‘n yslike piekniekmandjie voorsien met genoeg pikante lekkernye – soet en sout − vir 14 lekkerbekke (plus busbestuurder), asook oorvloedige sjampanje om met so ‘n titseltjie lemoensap te verdun (nie vir die busbestuurder nie). Ons het heel stigtelik begin, maar iemand (ek het my vermoedens wie dit was… Hesterrrr?) het my broodmandjie ook uit die Ventertjie opgediep en saamgesleep. Ons beland toe, nou al goed gesellig, by die dammetjie met die eende en dit kan nie hoër of laer nie, die eende moet gevoer word – MET MY BIERBROODJIES!! Ek en Perdebytjie besef gelyk watse brode nou hier deur die lug seil om op die water gewerp te word en duik tegelyk oor die heininkie in die modderwater in om te red wat te redde was. Gelukkig kon ons al die broodjies insamel, weliswaar so effe klam (wat praat ek, my broodjies was kletsnat!!) maar dis darem nie bedoel vir menslike konsumpsie nie en Pretoria se heerlike hitte het hulle gou uitgedroog. Soos wat ek in my roekelose jeug deur ondervinding geleer het (drie sopies jenewer, lemmetjiestroop en limonade voor mens in die branders gaan speel, is deksels simpel…), en soos ‘n paar weke gelede weer op Harties bevestig, meng water en drank glad nie goed nie (dis hoekom daar “mixers” is). So amper het ek in my mimosa-toestand nie die kant van daai dammetjie gehaal nie…
Hoekom op aarde die parkopsigter ons by die parkie uitgeboender het, verstaan ek ook nie so mooi nie. Die eende het toe mos ander gewone broodjies gekry. Bome hou daarvan om geklim te word. Mooi blomme moet gepluk word, eetbare plante moet geproe word! Openbare rusversteuring? Vandalisme? Wie, ons??
By die boetiekhotel aangekom, moes ons vinnig speel om stof en modder af te skud sodat ons weer oordintlik lyk.
Om by die Z K Matthews-saal uit te kom, klim mens trappe dat jy amper wil gaan lê. Ons kry elkeen ‘n program met die libretto van die koorwerk, word gemaan om asseblieftog ons hoogs gewaardeerde applous te bêre tot heel aan die einde van die uitvoering, en klim nog ‘n lot trappe om dankbaar in die sagte stoele neer te syg. Ag, en waar slaan hierdie ou tannie toe haar naam met ‘n plank en raak rustig aan die slaap… Dankie, Scrapy, vir die taktvolle manier waarop jy my elke nou en dan so liggies met die elmboog gepor het, anders het ek dalkies nog gesnork ook… Na die jubelende applous en ruikers wat links en regs uitgedeel word, kry ons my vriendin wat in die koor sing in die voorportaal, sodat sy mijnheer Grooten aan ons almal kan voorstel. Hy neem elke towerin se hand saggies en sjarmant in syne (lang, slanke vingers waaruit die musiek vloei wanneer hy op die podium staan), maar as hy by Kameel kom, vergeet hy van al die ander bewonderaars om hom en fokus net op haar. Ek kon slegs dele van die gesprek hoor, frases soos “in ‘n ander lewe… só na jou gesoek… nou, hier, in Afrika… heel onwaarskynlik… my verlore beminde…” Met ‘n sagte snikkie keer Kameel haar weg en strompel blindelings die trap af met die res van ons agterna. Dankietog ek het, met die oog op daardie einste trap, die Towerinne aangeraai om liefs gemaklike, veilige skoene aan te trek!
Saterdagaand, omgewe deur sagte wolkies parfuum, stap ons gesofistikeerd op ons stiletto’s verby Kream se kroeg op pad na ons private eetkamer. Vier manne sit in ‘n ernstige bondel by mekaar – jouwarempel! Ons ken mos daai lotjie! Danie Coetzee uit Suid-Amerika het die kroegman aan die gesels gekry oor sy wedervaringe, Lewies sit en mymer oor sy whisky, Baron von Room se stiletto-letsels lyk nie meer so erg nie (dalk te danke aan Hia de Sint se tere sorg?) Die vierde persoon is onbekend, maar Lekkervurig, wat haar op die plek vervies het oor die manne se teenwoordigheid, pyl op hom af: “Nou wie’s jy nou altemits, meneer?” “Ek is Vuurklip, me Lekkervurig, en ek skat ons twee het heelwat gemeen? Aangename kennis!” “Wat maak jy hierso, wat’s jou orders en waarheen is jy op pad, Vuurklip?” “Sjoe, metafisiese vrae so vroeg in ons vriendskap!” Met dié ruk Lekkervurig haar op en om: “Kom, girls…” en daar gaat ons eetkamer toe, laat die manne maar val waar hulle wil…
(‘n Vinnige persoonlike tjommeltjie: Wanneer ek soms drieuur-in-die-nag sit en blog, kan die bloggers se kosvertellinge my rasend honger maak. Hiermede neem ek wraak – vatso!)
Kleurryke sushi vir diegene wat van rys en vis hou, kapokaartappels delikaat met grasuie gegeur, smeltsagte skaapvleis in die heerlikste sous, gekaramelliseerde pampoen, bros groenboontjies, verstommende slaaikombinasies… Malvapoeding met rêrige vla, sorbet in drie verskillende vrugtegeure, crème brulée, ‘n sjokoladekonkoksie uit die sjef se wildste drome…
Halfpad deur die aand gaan nooi Bondelsgedagtes-met-die-sagte-hart die bedremmelde manne by die kroeg om by ons te kom aansluit, nadat sy eers lank met Lekkervurig gekoukus het. Gretig aanvaar hulle die uitnodiging en kom skuif by die groot vierkantige eettafel in, een aan elke kant, ewe mooi gebalanseerd. Die wellewende gasvrou wat in Una skuil (is dit dalk haar alter ego – Amelia met ‘n A?), spring aan die werk: sy bestel ‘n sappige biefstuk vir Danie, ‘n allemintige porsie sushi vir Lewies (hy het mos nou al geleer seekos eet daar by die kus waar hy nou woon), ‘n galjoen vir Vuurklip en tiramisu vir Baron von Room. Daar is ek nog ‘n diamant kwyt… Gelukkig het Trommeltjies van haar beroemde en berugte rooiwyn ingesmokkel, sodat ek nie nog vir drankies ook hoef te betaal nie!
Daarbuite het ‘n sterk bui reën uitgesak en wanneer ons uiteindelik terugstap bus toe, is alles heerlik koel en die stadsligte weerkaats in die blink teerstrate. Ons bus is op die Brooklyn-verkeersirkel tussen die taxi’s geparkeer. Soos ons aangeloop kom, hoor ons die slepende Afrikamusiek en sien ons hoe ‘n klompie Uber- en taxibestuurders dit voor die groen bus uitkap. Toortsie ruk haar kitaar agter uit die bus uit en val in by die ritmes, terwyl die Towerinne elkeen op haar eie manier die musiek in dans vertolk. Baron von Room en Perdebytjie langarm in die straat af; Lekkervurig en Vuurklip bop te lekker; Una en Danie wals al in die rondte; Positief en Lewies kap dit uit met ‘n swing-item; Hester en Lorenzo foxtrot vir die vale. Die uwe ken net een dans waarvoor mens nie ‘n dansmaat benodig nie en daarom lei ek die res van ons in ‘n lewendige macarena-nommertjie, min wetende dat paparazzo-foto’s van ons almal more op Rapport se agterblad gaan pryk!
Skielik staan Silver voor my – die musiek is so hard dat ek nie die Harley se kenmerkende gebrul gehoor het nie. Hy pluk ‘n rooi roos uit een van Tshwane Parke se beddings, byt dit tussen sy tande vas, gryp my in ‘n meesterlike greep en daar tango ons dwarsoor Brooklynsirkel tot by die anderkant, waar hy my soos ‘n veertjie optel en saggies op die agtersaal van die Harley neersit. Positief kom aangedartel en spring agterop Big Daddy Cool se baaik en VirgoC klim agter Padda op die derde pragtige Harley, de ene chroom en veters. Die laaste wat ek van die sirkelfees sien en hoor, is Toortsie wat haar kitaar goedkeurend in die lug rondswaai en ululeer soos g’n Oos-Kaapse vrou haar dit sou kon nadoen nie. Waar op aarde het sy daardie kuns aangeleer?
Net voor middernag sleep die Towerinne die hotel binne, voetseer en vroom in die wete dat hulle al daai uitspattige aandetes afgedans het, en gou is almal rustig in droomland. Niemand bekommer hulle enigsins oor ons vier “beskermhere” nie, wat glo in die Uniegebou se tuin in Abrie se stapperstentjie uitkamp…
Sondagoggend seweuur word Rapport voor elke deur neergesit en baie gou trek die gegiggel soos ‘n veldbrand deur die Towerinne se gang. Woordnoot lees met haar welluidende stem en professionele aanbieding hardop die enkele paragraaf en al die byskrifte voor:
Verstommende Saterdagaandtonele by die Brooklynsirkel
“Reënboognasie” het laat Saterdagaand ‘n nuwe betekenisfaset bygekry. ‘n Groep elegante dames, vier verkeerdeveer-mans, ‘n uitlandse busbestuurder en die Uber- en taxibestuurders van Brooklynsirkel het spontaan saam begin dans. Neon- en straatligte het feestelik in die reënplasse geblink en die toneel met al die kleure van die reënboog geverf. Rapport kon ongelukkig geen bevredigende antwoorde kry toe ons na die dansers se identiteit en ouderdomme verneem het nie. Die dames het eienaardige name verstrek en een het selfs beweer dat hulle towerinne is, waarna hulle in ‘n groot groen bus geklim en weggejaag het. (Fotokrediet aan ‘n onbekende paparazzo in ‘n lang swart jas.)
Onbekende musikant speel verruklik kitaar
Onverskrokke dansers in besige straat
Bop en swing in Brooklynsirkel
Meesleurende walsdraaie
Die macarena is weer mode!
Harleys brul deur Brooklyn
Na ‘n rustige ontbyt pak ons die bus en sit af Lynnwoodbrug toe. (Nouja, dit was rustig totdat Woordnoot begin broodjies van die balkon afgooi na die straat toe, waar die vier Uniegebou-kampeerders dit vang om in hulle kitskoffie te gaan doop… Ag, en toe was daar nóg ‘n kommosie toe die koerier Trommeltjies se busvrag wyn aflewer… Gelukkig kon Lorenzo die probleem van genoeg bêreplek oplos deur ‘n kis onderkant elke bussitplek in te skuif.)
By Lynnwoodbrug gekom, sien ons Tribeca het toegemaak! Ag, dis nou ‘n ramp. Gelukkig is Stephnie’s net oorkant en ons stap soontoe. “Tafel vir dertien?” Dertien? Wie’s weg? Ek kan my oë nie glo nie: daar sit Scrapy hoog en droog en agterstevoor op die donkiestandbeeld! Wys jou net: as daardie vrou iets nuuts geleer het, beoefen sy die vaardigheid. Dis Bondeltjies se boeresport se skuld!
Intussen het Seegogga op die rug geklim van die donkiestandbeeld wat tussen die fonteintjies lê, sy kla lankal dat Gauteng se lug haar uitdroog en dat sy see toe verlang. Umm, dis maar ‘n flou plaasvervanger vir die wonderlike see, en daar’s ook niks sand nie, maar darem dra Bondelsgedagtes vir haar tee en koek aan wat sy net daar in die watertjies kan geniet. (Die flentertjie diamant waarmee ek die gekrenktheid probeer salf het van Stephnie’s se bestuurder oor haar porselein op ‘n donkierug, het gelukkig gewerk.)
Skielik kom gisteraand se drie Harleys stadig om die hoek aangebrul met Silver, Big Daddy Cool en Padda agter die stuur. Ek, Positief en VirgoC klouter elkeen agterop ‘n masjien en ewe statig ry ons verder, tussen die mense deur, in ‘n wye sirkeldraai verby al die winkels totdat ons weer by die donkiefontein afgelaai word. (Die knewel van ‘n diamant waarmee ek die verontwaardiging van die kompleks se bestuur oor hierdie toneeltjie moes laat bedaar, is met liefde prysgegee…)
Die teatergangers in die voorportaal van die Atterbury kyk verstom hoedat ons by die voordeur instap – ja, julle Pretorianers, Harley-mense het ook kultuur! Ná die sirkelrit is daar geen huis met Positief te houe nie – toe ons weer sien, sit sy op die verhoog aan Deon Meyer se voete na hom en luister. Gelukkig het die man ‘n oog vir ‘n mooi nooi en hy gaan rustig voort met sy voorlesing. Aan die einde bars Positief in trane uit en snik teen sy skouer oor hoe sy Karoo toe verlang… (Die heel laaste diamant uit die bierbroodjies verdwyn in die sak van die verhoogbestuurder wat dreig om Positief te laat toesluit. Twee tronkselle binne twee weke – mens kan dit mos nooit laat gebeur nie!? Gelukkig kon Hester die man oorreed om nie te prosedeer nie.)
Met die flair van ‘n ervare reisiger maak Trommeltjies ons almal bymekaar en boender ons by die giggelgroen bus in, op pad na Mokopane onder Scrapy se leiding. Die bierbroodjiediamante is nou wel op, maar danksy Woordnoot se Cullinantrippie is daar ‘n hele nuwe voorraad, en ‘n wêreld se avonture lê nog voor.
Tannie Frannie 
Briljant!!!! Bravo tannie Frannie dit was PRET met hoofletters!! Wow!!!
Dankie, Bondeltjies!
Deon Meyer en Coenie de Villiers, my harte se punte. Ah, Frannie stylvol en lekker en ag die dansery straataf. Whoop de doo.
Vuurvliegie is jy nou weer Lekkervurig as jy Vuurklip so bestorm en daarna so heerlik saam met hom bop?
Nee, ek het van Scrapy sr sap ingehad…onbewus van die spulletjie. Vuurklip is onbekend aan my. Ek dink dis ‘n rookskerm of hersenskim deur Frannie dodat ek julle nie in die verleentheid stel nie. Het jy dalk ,’n pynpilletjie. My kop is seer🙃
Hiers vir jou ‘n Grandpa. Iemand, was dit jy? het dit boerekokaïen genoem.Sent from my Samsung Galaxy smartphone.
😁😁😁😁 Vuurklip bestaan hier iewers op blogland….en jy het heerlik saam met hom gebop. Daardie konkoksie van Scrapy is gevaarlik. Ek bring gou twee pynpille…het gedink jou lyf gaan seer wees na al daardie moves. 😁😁😁😁
O flippit, mens kan vir Lekkervurig op ‘n trip ook nêrens heen vat nie. Bwahahah! Hierdie toer gaan lank wees!
Bee-ba-be-looba!
Nee kyk, Frannie, jy het jouself 100% oortref met ons onthalery!!! Soveel van aktiwiteite binne ń paar uur! Gee net kans, sodra ek nounou by die werk is, gaan ek my mening oor hierdie uitmuntende ge-kuiery lig! Ek en Coetzee wat nogal so lekker wals! Well-done, ek is baie bly ek kon die man vir ń wyle eenkant kry sodat ons oor sy Paraquay lewe kan gesels. En die beste is dat ons die koerante alweer gehaal het! Ons is famous, mense!💃💃💃
Rapport nogal!
Yup – dit was nog altyd op my emmerskoplysie om daardie koerant se agterblad te haal. “Tiek!”
hahaha. Ons is darem nog nie in due Sun nie.
Daar’s darem perke ook, ne Hester!
Net so!
Sjoe! ‘n Mondvol! Voor ek weer stuk vir stuk lees, voel ek dat ons dringend ‘n kluisie moet loop koop vir die diamante. Hier word darrm net te gemaklik broodjies rondgegooi.
Toorts waar op aarde het jy so leer skree. Ek gaan nie Frannie se mooi woord daarvoor gebruik nie…jy het amper my hart laat staan….dog jy word vermoor.
Plaaskind jong. Ons praat maar hard.
Mapsieks, nou het ek my gate uit geniet. Jy het darem maar n fantastiese klomp opvoerings vir ons opgedis. Deon Meyer en Coenie de Villiers, wow! Jy is n ou doring met jou vertelling. Alles so waar en presies soos dit was. Ek stem saam met Toorts, daardie broodmandjie sal beslis n kluis moet kry voordat daar weer eende gevoer word.
Daardie opvoering was so drie weke gelede regtig in die Atterbury en ek kon nie gaan kyk nie (snikkie)…
Ag dis jammer. Sulke opvoerings is altyd die moeite werd.
Sjoe, ek is nou nog heeltemal uitasem. Die kniebuiging – dankie! Sulke eer het ek nog nooit beleef nie. Al die etery – ek pas nie meer in my klere nie, maar sushi kan ek nie weerstaan nie. Die dansery – ek het nie eens geweet ek kan foxtrot nie, maar Lorenzo weet beslis hoe! Kameel? Kameel, waar en wanneer het Camilla daai liefde laat opvlam? En nou is Vuurklip ook by ons – hoe meer siele hoe meer vreugde. Briljant Frannie, absoluut briljant.
Hester ek het jou foxtrot met Lorenzo nou so geniet….sien die prentjie. Ai ja, die Camilla en Gerben 😍 Dit was laaaank terug toe sy in Holland by haar vriendin gaan kuier het.
Mmmmm, dalk kom hier ‘n storie?
Ahaaa, so dit was Camilla! Ek het dit nogal vermoed…
Ai Frannie, jy weet mos Camilla het moles gemaak waar sy gaan.
Ag, maar welke stylvolle moles!
Ja, Vuurklip het mos iewers gedreig om ons te kom chaperone en hier is hy nou!
Ek en Joshi het net te lekker daar in die boom gekuier, Frannie. Jy het die aller oulikste kleinseun, en hy het jou bekkigheid oorge-erf.
Kan jy nou meer, om ons bierbroodjies vir die ganse te voer! Ek was absoluut geskok, en toe ons nog uit die parkie uit begelei word, verbeel jou net, ONS vandaliste! Nou het ek net mooi alles gehoor…
Ek wil Scrapy ook amptelik bedank dat sy jou slapery beheer het. ñ Snork so tussen-in sou ons spoed defnitief gebreek het!
Mijnheer Grooten en Kameel se ontmoeting… Ek neem hom glad nie kwalik dat sy sy asem weggeslaan het nie! Gun die man nou maar sy drome, ons weet mos Kameel en haar manlief het net oë vir mekaar.
En sowaar, daar sit Coetzee, Lewies en Baron von Room in die kroeg! Saam met Vuurklip. Ek staan verstom van verbasing. Dat ons wêreldjie nou so klein kan wees!
Die dansery saam met ons ander Suid-Afrikaners was vir my die heel lekkerste! Afrika-musiek op sy beste, en daar wals ek sowaar op die maat van die ‘beat’. Verstommende dinge wat op ons toer kan gebeur. Manlief sal baie trots op my wees dat ek so met almal meng. Hy het my nie verniet jare lank aan die Events-management kant van sy besigheid blootgestel nie.
Kom ek gaan verder met my post op jou post… Frannie, jy en Positief en VirgoC so op die motorfietse; ek salueer julle. En vir Toortsie ook wat so aan die ululeer gegaan het! Sy hoort op die verhoog met daardie stem, beslis.
Ek is skoon nog uitasem van die lekker kuier🏍💃
WoordNoot, jy het weer so stil-stil staan en uithak. Om die 4 Uniegebou-kampeerders nou so met ons broodjies te gooi! Ek was skoon stom geskrik. Gelukkig daag Trommeltjies se busvrag wyn toe op, so ek is dadelik gelawe. Kan jy glo, ek het nou my eie kis vol wyn wat onder my sitplek gebêre word. Wat ñ plesier.
Tannie Frannie hierdie was ‘n bobaas kuier! Van Die Premier Boutiek kamer wat my soos n prinses laat voel het met sy pragtige hemelbed en bosse blomme tot die kaalvoet dans in die strate! Die musiek, o die musiek💕, dit voer my weg na plekke wat ek nie eens ken nie. Almal se saam staan saam dans saam stout wees saam voel saam alles is iets wat my aan my blogfamilie laat vasklou soos n neut aan n kind se hare!!!
🙂
Una, Una, Una daai wyn is vir die hele toer bedoel em moet nie op die bus gedrink word nie, net nou haak jy uit so in die ry. Daai wyn het net betyds opgedaag. Frannie voirtreflik geskryf en soveel aktiwiteite. Jy het werklik die oulikste kleinkinders en ons moes dadelik ń paar balanseer toertjies oefen, jammer vir jou ouma hart wat byna gaan staan het.
Die broodjies, o gorrel nee, my hart toe die broodjies so onverskillig op die water gewerp word. Gelukkig vir Frannie en Perdebytjie so flink in gestorm het en gered het wat te redde is. Hulle het vrek snaaks gelyk met hulle modder klere en Perdebytjie met die modderstreep oor haar gesig.
Dis ook net die towerinne wat my in ń paar stilletos sal kry, maar hulle het gou gewaai toe die dansery begin. Dit was nou pret uit die boonste rakke. Ons het ń paar gumboot dans moves geleer by daai tzxi bestuurders geleer. Geen wonder daar was ń paar vreemde pyne in my lyf die volgende dag nie.
Vra vir Scrapy van haar doepa, dit help, ek weet uit eie ondervinding…
Ek het ook gehoor die doepa kan vreemde gevolge he. Ek wonder wat is daari? Hoeka is marjuana mos nou wettig, sê maar net.
Jaa-a, en ons weet Scrapy is ‘n wetsgehoorsame mens.
Dankie Frannie ek het dit nou gate uit geniet. So gelag vir Silver se roos in die mond dans met jou. Ai dat ek nou vir Gerben na al hierdie jare weer ontmoet het…soveel ou herinneringe wakker gemaak. Ek het die fansery net so geniet!!!
Kameel, meer detail asseblief. Ek sit met gespitste ore en wag…
Jong dit was weer Camilla en haar dinge. Sy kannie eers in Holland gaan kuier sonder om moles te maak nie. 😗
🤗
Kyk, Silver ken van!
Dis verseker 😁😁😁😁
Dankie dat jy hom aan my voorgestel het!
Hy het homself sommer voorgestel na hy jou gesien het Tannie Frannie, solank jy dit net geniet
Giggel en bloos…
Briljante program Frannie! En wow dat jy ons so gered het met jou broodjie met spasie! Dis regtig groothartig van jou Ja, ek mis die see, maar is darem lief vir ou Springbokparkie van my studentedae af. Het nou nie daar koeksister( kafoefel) nie, maar het wel eenkeer daar deelgeneem aan n vêrspoegwedstryd met lukwartpitte. En ja, daar moes ek ook as ienk saam met die ander eerstejaars deur ‘n moddersloot swem- wat verdag baie na varkmis geruik het.
Nou hoekom is jy nie die modderwater agter die broodjies aan nie…siende dat jy ingelyf is as moddersloot swemmer.. Dan was ons nie tannie Frannie amper kwyt nie.
Janee, vra dit!
ek het geweet dat die spasie in die broodjies niemeer gevul was nie, Kameel, en bowendien het ek mos my nuwe kleertjies, aangehad, sien. Uit evaring weet ek dat ‘n mens die modderslootkleertjies maar kan weggooi, na so ‘n swem.
Ag ek sien daardie spoegwedstryd in my gedagtes! Sjoe, julle het wrede seniors gehad…
Tannie Frannie, dit was woes lekker 🌻🏍💃
Ag ek’s so bly!
Sjoe Frannie, dis nou ‘n briljante stukkie skryfwerk! Ek dink Deon Meyer het kompetisie, maar gelukkig vir hom is dit ‘n ander genre as waarin hy gewoonlik skryf.
Ek is nou nog styf en seer van die duikslag agter daardie brode aan. Maar as dit gaan om den brode en ons toer se finansiële sekuriteit, sal ek enige iets doen om te keer dat ons ons swaarverdiende brood op die waters werp!
Ek swymel nou nog oor daardie langarm saam met Baron von Room. Hy het in my oor gefluister dat hy en Hia de Sint se paadjies uitmekaar is, vandaar sy alomteenwoordigheid as paparaz agter die Broodbus aan.
Perdebytjie jy pas gemakliker in my hande as my geliefde kamera. Dankie vir al die foto-idees wat jy in my oor geflyuister het – let wel towerinne ons het merdendeels oor fotos gefluister!
Nou is die Baron nogal romanties ook! Fotofluistery…nuwe romantiese begrip.
🙂 jy moet my nuustse blog sien: dis a love story na aanleiding van die foto idees war jy in my oor gefluister het
Haa, Baron von Room…ek kan nie wag om daardie blog te lees nie!
Hy is reeds daar
Dit het nie in my leser verskyn nie, of ek het dit nie gesien nie. Darem daar uitgekom. Absoluut ‘n wonderlike inskrywing!
Dis ook net edelmanne wat sulke mooi romantiese woorde kan kwytraak…
Dankie vir die susterlike ondersteuning, ‘Bytjie – die een of ander tyd moet ons tog saam ‘n broodjie gaan breek…
Die tent waarin ons oornag het Frannie, het heen en weer gepluk in die windstil nag asof asof ‘n orkaan ons tref. Die krag van klankresonansie is merkwaardig; die klankgolwe van die uitbundige snorkery het die tent omtrent rondgegooi. Gaan nie weergee wie die uitbunsigste was nie, ons het ‘n manne-pakt gesluit. Ek en Vuurklip het Lekkervurig se ongevraagde persoonlike vrae gerig aan Vuurklip analiseer. Sy opmerking oor die metafisiese was bloot ‘n erkenning aan Lekkervurig dat hy haar intellektuele aard raaksien en wou die gesprek gepas tot die sinvolle veredel.
Ek het versigtig aan daardie Tiramishu geeet, denkende aan Toortsie se spesiale resep maar nee wat Toortsie daardie boetiekhotel kan maar gaan slaap, hulle kom nie naby jou resep nie.
Ek is bly julle kon ook ‘n broodjie net vir die broodjie geniet, daar is iets metafisies versadegend om iets te geniet vir die iets self en dit nie net vir die blink byvoordele waardeer word nie.
En ja die Rapport het vir ‘n oomblik my aandag van my kinders se rapporte afgetrek. Ek weet nie wat die punt is wat die towerinne hier ontvang het nie, seker maar ‘n subjektiewe beoordeling.
Baie goed geskryf tannie Frannie
Dankie vir jou fyn lees en kostelike kommentaar, Abrie.
Oe….en daar trek ons weg met die Kream van die toer! One eie luukse kamers. Ete by Kream! Musiekuitvoering en opvoering by Atterbury teater! Ag mense! Ek was in die sewende hemel. Ek kon Frannie se voete soen vir hierdie hoogtepunt! Absoluut fantasties! Ek het so met die verdrag van sake agtergekom dat ek nog GLAD nie my mede Towerinne ken nie. O nee….ek het nog net die tip van die ysberg ontbloot. EK kon nie byhou met al die manewales nie. Damduikery agter brode aan… dansery in die straat en dit in die tyd wat stigtelike mense eintlik moet slaap? Ek moet sê, ek het noggal daarvan gehou dat ons manewales die Rapport haal. Gelukkig het my familie Rapport lees al jare gelede afgesterf. En ek moet apologie aanteken vir my onbesonne daad om broodjies net sommer uit te gooi…Skitterend Frannie!
Het gedink jy wou jou oor die arme manne ontferm, dis hoekom jy vir hulle iets te ete afgegooi het… en ennieway was dit mos nie van die bierbroodjies nie! (Die heel beste tyd vir dans in die strate is kwart voor middernag…)
Frannie jy is nie by InLinkz gelink nie…ek bedoel jou blog is nie daar gelink nie. Vergeet vir ‘n oomblik van Silver !!!
Oeps, askiesie – sal die skakel nou gaan opsit. (Muisneste…wat kan ek sê?)
Towerinne wat klam die bierbroodjies vir eende voer (nie seker wie die klamste was, die broodjies of die Towerinne nie) het tot gevolg dat Perdebytjie en Tannie Frannie in ‘n modderstoeiery betrokke geraak het. Nou verstaan ek ook waarom Baron von Room en Silver net nie kan wegbly nie.
Deon Meyer se vertellinge het my so laat verlang na die Karoo, dankie tannie Frannie dat jy my so mooi gered het van nog tronktyd.
Laastens – daai bike-rite op die mooie brullende Harleys, aai wat kan ek sê? Stuff dreams are made of
Bwahahaaa – skerp, hoor!
Julle, is stadig maar seker, besig, om handuit te ruk.
Ai Danie, en ek het so gehoop jou teenwoordigheid sal die spulletjie kalmeer….
Hallo Coetzee, dis mos nou hoekom julle so in die wind en weer ons skadu…om ons te red wanneer dit heeltemal suid gaan…
Ja, maar ek vermoed hulle wys die suidelike rigting met groot gebaar aan!
Julle moet net oppas hier in die suide waai die sedoos ons deur mekaar, towerinne onthou tog om die wye rokkies tuis te los, ons wil nie Marilyn Monroe speel nie. Veral nie met soveel geheimsinnige oë op ons nie.
Verskil tussen Kaapse nooiens en Gautengers: as die Suid-Oos waai, keer Kapenaars vir hulle hare; Gautengers gryp hulle rokke vas.
Komkommerkoel is hierdie post!
Watter wonderlike kompliment!
Terug pieng: ‘n Aand in Holland – Kameel se gebabbel