Die bosveldnag is koud; sy staan alleen, teenaan die sementkring waar daar ‘n helder vuur brand.
In die chalet kry Laatlam-hulle, onder wie se dak sy bly, die twee kleintjies reg om te gaan inkruip. Agter die doringtakke sien sy die ronde koperrooi maan opkom; bokant haar kop flonker die eerste sterre. Net toe sy haarself nou regtig wil begin bejammer, hoor sy voetstappe in die dik sand, sien sy die twee aangestap kom op pad na hulle eie chalet: haar seun en sý seun, haar oudste kleinkind, die een wat na Gewese Liefling vernoem is. Die gesin het gister uit Ierland in Suid-Afrika geland, moes noodgedwonge kom om paspoorte te hernu, want dit kon eenvoudig nie vanuit hulle nuwe land gedoen word nie.
Toe hulle haar sien, swenk die twee en kom staan by haar en gesels. Die koue in haar hart verdwyn – hoe wonderlik is dit om hulle in die hier en nou te kan sien!
Drie dae vantevore nooi Laatlam: “Kom saam met ons wildsplaas toe vir twee aande, daar waar pa-hulle kamp, dan kuier ma saam met ons en die Ierse kinders en pa en sy geliefde, in plaas daarvan om die naweek alleen hier te bly.” Die hele dag wroeg en pieker sy oor wat sy moet doen, besluit uiteindelik sy sal die kans waag. Sy praat ernstig met haarself, waarsku dat sy nie ‘n nat kombers mag wees nie. Sy bid: “Ag Here, help my…” Una van Blogland ondersteun en bemoedig haar en die weduwee van die predikant wat haar en GL se huwelik 15 jaar gelede tevergeefs probeer red het, laat weet: “…Wie weet, miskien kan dit vandag die afsluiting van ‘n slegte hoofstuk wees. Ek hoop van harte so…” Haar dogter uit Amerika laat weet dat dit ‘n dapper besluit is – en daardie woorde gee haar moed…
GL se lewensmaat, iemand uit hulle gemeenskaplike verlede toe hulle kinders saam klein was en wat hy lank na die huweliksverbrokkeling eers weer raakgeloop het, saam met wie hy besig is om ‘n mooi toekoms te bou, bel spesiaal om te bevestig dat die ekstra gas meer as welkom is om saam te kom. Sy word letterlik met ope arms ontvang.
Sy kry – uiteindelik! – die kans om GL saam met hulle kleinkinders te sien, hoe hy skaak met sy naamgenoot speel, grappies met die sussie maak, Gabby die wilde voëltjies laat voer en met Joshi gaan stap.
Saterdag dra sy haar geel Goue Vroue-buffie vir moed en beleef sy hoe goed GL met sy maat se kinders en kleinkinders oor die weg kom. Ten spyte van haar alleenheid voel sy deel van die geselskap en sy bewonder die gasvrou sonder voorbehoud – hierdie stylvolle, gulhartige vrou vir wie haar eie teenwoordigheid sekerlik ook nie die gemaklikste faktor kan wees nie, in wie se mooi blou oë ‘n warboel emosies swem.
Sondagoggend sit sy saam met die Ierse gesin na die bosveldvoëls en kyk: ‘n wonderlike verskeidenheid wat sommer hier vlak voor hulle die beskuitkrummels sit en oppik. Sondagaand sit sy tuis en sif deur die naweekbeelde. Die storms in haar hart het – uiteindelik, Goddank! − bedaar.
Anne said:
Moeilik, maar reg. Ek is bly jy het saam gekuier.
Tannie Frannie said:
Dankie, Anne – ek is self bly.
wetanddustyroads said:
Dit het beslis moed gekos … en ek bewonder vroue wat daardie moed uitstraal 💌.
Tannie Frannie said:
Baie dankie – ek is so bly jy kom lees hier.
appeltjie said:
Dit moes baie moeilik gewees het . Ek weet . Been there, done that. Well done Frannie
Tannie Frannie said:
Eintlik is dit net diegene wat self daardeur is, wat werklik kan verstaan ❤
seegogga said:
Sjoe, dit moes moed geverg het, maar ek is bly jy het dit gedoen en hopelik afsluiting gekryvsidat jy die mooi in die ander persoon kan waardeer sonder bitterheid.
Tannie Frannie said:
Dankie, liewe Seegogga!
Tannie Frannie said:
Jou buffie het gehelp, hoor!
seegogga said:
Ek lees hom toe mos raak. Ek hioop jy kon toe sommer regopper loop, want goue vroue is spesiaal
scrapydo2.wordpress.com said:
Ai Frannie, ek is so bly jy het deurgedruk en saam gekuier. Ek is seker daarvan dat jou gemoed heel ligter voel. Alles het sy tyd en die naweek was die regte tyd om te besin, waar te neem, en te aanvaar. Vrede is baie belangrik in vandag se stirmagtige tye. Baie trots op jou liewe vriendin.
Tannie Frannie said:
Dat jy op my trots is, is vir my kosbaar.
scrapydo2.wordpress.com said:
Ek is, dit vat baie van ‘n mens om soiets te doen. Jy is ‘n voorbeeld vir my ook wat skoonfamilie probleme het. Tog het die kindertjies twee oupas en oumas al kom die volwassenes nie klaar met mekaar nie.
de Wets Wild said:
In die woorde van “The A-Team” se Hannibal; “I love it when a plan comes together!”. Jy het jouself die geskenk van vrede gegee, Tannie Frannie, en ons bid dat jy dit vir lengte van dae saam met jou sal dra.
Tannie Frannie said:
Baie dankie, liewe Dries.
Una said:
My hart loop oor van dankbaarheid dat die sirkel uiteindelik voltooi is, Frannie. Jy was so braaf, jy het jou kop opgelig en jou trane binnetoe laat loop. En in dit alles was ons Vader jou middelpunt. Well done!💗
Tannie Frannie said:
Ai, Una – wat sou ek sonder jou gemaak het?
Una said:
❤❤
Stories Uit My Wereld said:
Jy skryf uit jou hart uit.
Tannie Frannie said:
Dis die beste terapie!
Letty-Ann said:
Dit was jou waarlik dapper,Frannie. Dis ‘closure’ van die hoogste gehalte. Net emosioneel volwasse mense kry dit 100% reg. Laatlam kén jou!
Tannie Frannie said:
Mens se volwasse kinders kan mens so aangenaam verras.
Letty-Ann said:
🥳
woordnoot said:
Bravo Frannie…sterk vrou! Ek weet dat jy uiteindelik die storm uitgehol het. EN gewen het. Jy is n wenner. En nou nog te meer weer ‘n oorwinnaar……lief jou baie!
Tannie Frannie said:
Dankie Woordnoot – lief jou ook!
Aletta - nowathome said:
Dit kon nie maklik gewees het nie, Frannie! Bly jy het gegaan en kan nou vrede vind!
Tannie Frannie said:
Dankie vir jou meelewing, Aletta.
Aletta - nowathome said:
💕
Hennie la Grange said:
Ek was self ook al daar. Nee, maklik is dit nie, bevredigend is dit wel. Dit is / was die regte ding om te doen, en die regte ding is nooit maklik nie. Volpunte. Mag dit vir jou nog veel seën bring.
Tannie Frannie said:
Dankie vir hierdie kosbare kommentaar, dit beteken baie.
VirgoC said:
Frannie, jy is so ongelooflik braaf. Solank jou hart vrede het🌻🙏
Tannie Frannie said:
Dankie, liewe blogvriendin.
Will van der Walt said:
Dankie vir die steun, Tannie. Ek waardeer dit. – groetnis, willem
Will van der Walt said:
Dankie vir die steun, Tannie Frannie. Dit word waardeer! – groete willem
Will van der Walt said:
Die gereelde steun word waardeer, Tannie! Hartlik dank. – willem
Tannie Frannie said:
Ek geniet jou interessante inskrywings.