My kleindogtertjie Gabby het ‘n strydkreet wat dateer uit die heel vroegste dae toe sy net begin praat het: “Da-hielie!” Dit beteken min of meer: “Oe, dis mooi, ek wil dit hê, gee dit hier!”
Op my spieëlkas in sy eie klein boksie lê daar ‘n groen kralesnoer met die naam Da-hielie – so gedoop die eerste oomblik toe Gabby dit gesien het. Dit is uit die VSA saamgebring deur ‘n vriendin van my dogter toe sy vroeër vanjaar daar gaan kuier het, saam met ‘n handgeskrewe briefie wat dit beskryf as “…’n viering van Mamma se gunstelingkleur”.
Dis ‘n elaborate spulletjie wat ek nooit die moed sal hê om te dra nie: sewe stringe altesaam, in alle denkbare skakerings van glinsterende groen. Wanneer ‘n mens dit string vir string bekyk, kan jy die sorgsaamheid sien waarmee my liewe dogter se ratse vingers dit aanmekaargesit het: verskillende eweredige patroontjies van minstens 18 soorte ingerygde krale. Dis ook ‘n baie nuttige voorwerp, want dit hou Gabby besig terwyl ouma inderhaas hare kam voor ons op ‘n uitstappie gaan.
My kind is gelukkig daar ver in Amerika. Sy en haar Amerikaanse man werk as huisouers by ‘n skool wat wonderlike geleenthede aan minderbevoorregte kinders bied. Hulle is lief vir mekaar. Elke dag bring vreugdetjies, soos altyd wanneer ‘n mens met kinders werk. Die meetsnoere het vir haar op lieflike plekke geval.
Soggens vroeg verlang ek die meeste na haar. Dan vat ek Da-hielie en laat die krale dankbaar deur my vingers glip…
Halssnoer, meetsnoer, bidsnoer
17 Dinsdag Nov 2015
Posted Uncategorized
in
Ag allerpragtig. die Gabby-woord en glip van vingers deur krale van verlange.
Tasbare liefde. So mooi beskryf.
Ag maar mens kan jou darem op verlang!
So mooi!
So spesiaal! Jou kleindogtertjie se woord laat my weer daaraan dink hoeveel ‘n enkele woord kan kommunikeer. Ek dink dis dié dat sommige tale minder woorde het. Dalk is kommunikasie dan ‘n groter probleem as vir ‘n taal (soos die een wat die Eskimo’s praat) waar daar ‘n magdom verskillende woorde vir dieselfde ding is. Soos vir sneeu Jy moet daai groen klare dra op ‘n dag wat jy opkikkering nodig het – selfs met ‘n mens se voorkoms is dit soms nodig om jou grense bietjie te rek. Ek is seker dit gaan mooi lyk.
Kosbaar
kinder se goed is kosbaar.
So ‘n ietsie van haar. 🙂 Hoe hou ‘n moederhart dit?
Net deur myself gedurig te herinner dat sy ‘n goeie man het wat vir haar baie lief is en dat sy gelukkig is.
Kosbaar. En dankie tog vir skype.
Ken ook daardie verlange. Sterkte!!
Frannie jy is nie a “daily blogger” nie maar as jy blog kan ‘n mens maar lees.